تغيير معناي جهان
آيدين آغداشلو
هانيبال الخاص تنها يك نقاش نبود، او در جريان نقاشي جدي معاصر ايران يك به وجود آورنده و يك جنگجوي تمام‌عيار بود. دلمشغولي‌اش بسيار فراتر از فروختن تابلوهاي نقاشي‌اش بود. او اعتقاد و معنايي را دنبال مي‌كرد كه وراي مسائل مربوط به توليد اثر هنري بود. نگاهش به تغيير معناي جهان بود. اين كار را از راه نقاشي هم دنبال مي‌كرد همان‌طور كه معلمي را دنبال مي‌كرد. معلم فوق‌العاده تاثيرگذاري بود و گروه عظيمي از هنرجويانش را بركشيد و هدايت كرد كه هر كدام نقاش معتبري شدند، هر چند كه
-شايد به خاطر مشغله فراوان- كمتر از او ياد كردند. الخاص مي‌توانست بسيار جدي و حتي پرخاشگر باشد، اما درون بسيار ظريف و حساسي داشت. هيچ‌وقت از اعتقادش كوتاه نيامد و چه فراوان كار كرد و حاصل داد. يك‌بار كه در ماه‌هاي آخر عمرش به ديدارش رفتم، صدها نقاشي در گوشه و كنار خانه‌اي كه در آن موقتا اقامت كرده بود، انباشته شده بود. هميشه كار مي‌كرد روي هر تكه كاغذي و هر بوم كوچك و بزرگي. انگار حرفش تمامي نداشت. انگار گمان مي‌كرد وقت و فرصت كافي برايش نمانده. هانيبال الخاص و جايگاه استثنايي و خاصش نبايد از ياد كسي برود. حضور موثرش چه در قالب صدها اثر هنري كه باقي گذاشته و چه در كار هنرجوياني كه حضورش را درك كردند، تاثيري غيرقابل انكار داشته است. چه كارش را دوست داشته باشيم يا نداشته باشيم، انكارش نمي‌توانيم بكنيم و
به خاطر همين تاثيرگذاري‌اش در تاريخ هنر معاصر ايران خواهد ماند و آن همه چالش و تكاپو و خلاقيت و سرسپردگي‌اش مي‌تواند الگوي همه ما قرار گيرد؛ همه ما و همه كساني كه بعدها خواهند آمد و شايد مستقيما نامش در يادشان نباشد.