مورد خاص محمدرضا شجريان
پويان شيرزادي / دوسال پيش و در روزهايي در آستانه ورود وزير ارشاد دولت يازدهم به ساختمان بهارستان، علي جنتي در گفت‌وگويي با خبرآنلاين، اعلام كرد كه موسيقي سنتي گوش مي‌دهد و صداي محمدرضا شجريان هم صداي محبوبش است. در آن تابستان شنيدن اين جمله‌ها از زبان وزير ارشاد، اتفاقي مهم بود. محمدرضا شجريان سال‌ها حكم ممنوعيت صدا را پشت‌سر مي‌گذراند و شنيدن اسمش از يك مدير دولتي، آن‌هم وزير ارشاد، اتفاقي بود خوشايند. با همان گفت‌وگو تكليف مشخص شد كه قرار است به روزگار فرهنگي بازگرديم كه ممنوعيت‌ها برداشته مي‌شود و فضايي آزاد به فرهنگ و هنر اين سرزمين هديه داده مي‌شود. اما از آن گفت‌وگو تا همين روزها، ديگر خبري از حضور محمدرضا شجريان نشد و نه آلبومي تازه و نه اجازه كنسرتي تازه در ايران، به نام او ثبت نشد. خبري نشد تا همين روزها كه حسين نوش‌آبادي، سخنگوي وزارت ارشاد، در گفت‌وگويي تعريف كرده: وزارت ارشاد مخالفتي با اجراي كنسرت محمدرضا شجريان ندارد، اما به دلايلي كه خود شجريان مي‌داند اجراي برنامه‌ها دچار محدوديت شده. سخنگوي وزارت ارشاد در ادامه صحبت‌هايش اظهار اميدواري مي‌كند كه اين محدوديت‌ها رفع شود، اما ديگر توضيح نمي‌دهد كه اين محدوديت‌ها كه ارشاد و شجريان مي‌دانند چيست، چطور بايد حل شود و فقط از شجريان مي‌خواهد كه خودش در حل محدوديت‌هايش به وزارت ارشاد كمك كند تا همان طور كه هموطنان خارج از كشور به كنسرت‌هاي شجريان مي‌روند، هموطنان داخل كشور هم بتوانند به كنسرت‌هاي شجريان بروند. به اين ترتيب مورد خاص محمدرضا شجريان كه اين روزها به آستانه هفت سالگي ممنوعيت خود مي‌رسد، همچنان به عنوان موردي سربسته و حل‌نشدني باقي مي‌ماند؛ موردي كه نه تنها وزارت ارشاد، به عنوان متولي اصلي دفاع و حفاظت از هنرمندان، نمي‌تواند براي رفع آن كاري كند كه شخص شجريان هم بايد آستين بالا بزند تا شايد در آينده نامعلوم، مشكلات حل شود و مخاطبان شجريان در كنار وزير ارشاد و مديران زيادي كه تا امروز اعلام كرده‌اند موسيقي را به نام و صداي شجريان مي‌شناسند، در يك سالن كنسرت و در كنارهم به صداي اين خواننده گوش كنند.