حميدرضا نعيمي، كارگردان تئاتر:
همچنان اميدواريم كشور ما هم براي فرهنگ هزينه كند
گروه ادب و هنر
يكي از فعالان هنرهاي نمايشي معتقد است موسيقي و سينما شرايط بهتري نسبت به تئاتر دارند. بايسته است همچنان به اجراي زنده تئاتر فكر كنيم و بايسته است مسوولان براي اعتمادسازي تماشاگران راهكارهايي بينديشند. حميدرضا نعيمي، نويسنده،كارگردان و بازيگر تئاتر درگفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاين درباره فعاليت اين روزهاي خود گفت: من هم مثل خانواده بزرگ تئاتر روزهاي سختي را سپري مي‌كنم. با وجود اينكه فكر مي‌كنم يكي از خوشبخت‌هاي خانواده تئاتر باشم كه اين شانس را با گروه تئاتر شايا داشتم تا يك نمايشي را بنا به دعوت مسوولان سال گذشته روي صحنه بياورم و از طريق اين اجرا مطمئنا هم منتقدان هم اجراكنندگان و هم مسوولان به دستاوردهايي براي آينده تئاتر دست پيدا كردند. دستاوردي مانند اينكه براي گرم شدن بازار تئاترها در روزهايي كه بازگشايي اتفاق خواهد افتاد چه كارهايي را بايد انجام دهند.
او افزود: مساله فقط مساله اقتصادي فشار روي مردم نيست چراكه معلوم شد بسياري از خانواده‌ها با خريد از سايت‌هاي اينترنتي براي ديدن فيلم و سريال‌ها هزينه مي‌كنند و همچنان نياز به ديدن فيلم و موسيقي بالاست اما ظاهرا اين اعتمادسازي هنوز براي تماشاگر تئاتر و موسيقي و حتي سينماي ايران شكل نگرفته كه به ديدن تئاتر بيايند. همان‌طور كه مي‌دانيد موسيقي و سينما شرايط بهتري نسبت به تئاتر دارند. بايسته است كه همچنان به اجراي زنده تئاتر فكر كنيم و بايسته است كه مسوولان براي اعتمادسازي تماشاگران راهكارهايي بينديشند. اين كارگردان عنوان كرد: من نمي‌دانم چرا مسوولان ما از نشست با هنرمندان و گفت‌وگوي رو در رو با آنها استقبال نمي‌كنند و به عبارتي حاضر نيستند از اين گفت‌وگوها سود و بهره ببرند؟ اين چيزها ذهن من را به خود مشغول كرده. سعي مي‌كنم اگر با مسوولان ارتباطي دارم حتما اين مسائل را در ميان بگذارم. به عبارتي درد، سختي و رنج خانواده تئاتر را به گوش هركسي كه مي‌توانم برسانم.
نعيمي ادامه داد: تمام سعي‌ام را گذاشته‌ام كه به بيماري كرونا آلوده نشوم. شرط اول، سالم و زنده ماندن است. در چنين شرايطي از خانه بيرون نمي‌آيم و فقط نمايشنامه، رمان، شعر و كتاب‌هايي از اين دست را مي‌خوانم. موسيقي گوش مي‌دهم و فيلم‌هايي كه موفق نشده بودم ببينم را تماشا مي‌كنم. دركنار اينها دارم به طرح‌ها و ايده‌هايي فكر مي‌كنم كه هيچ وقت به نوشتن‌شان فكر نمي‌كردم. تا پيش از كرونا فكر مي‌كردم مجال زيادي براي زندگي وجود دارد اما كرونا هشدار جدي به من داد. روزگاري به اين فكر مي‌كردم نمايشنامه‌اي بنويسم كه حتما بتواند مجوز بگيرد و اجرا شود اما از آغاز كرونا به بعد ديگر نمي‌خواهم به اجرا شدن نمايشنامه‌هايم فكر كنم بلكه مي‌خواهم آنها را طوري بنويسم كه دوست دارم.
او تاكيد كرد: بيشترين تلاشم را به سمت نوشتن نمايشنامه‌ها و طرح‌هايي مي‌برم كه هيچ وقت فكر نمي‌كردم روزي بخواهم آنها را بنويسم. براي ثبت در تاريخ حتما براي چاپ آنها اقدام خواهم كرد حتي اگر اين شانس را براي چاپ نداشته باشند. اين هنرمند درخصوص ساير فعاليت‌هاي خود گفت: من در سال گذشته چند نمايشنامه نوشتم و الان يك فيلمنامه سينمايي را به پايان رسانده و آن را در بانك فيلم به ثبت رسانده‌ام. يك فيلمنامه كوتاه ديگري نيز نوشته‌ام. در حال حاضر دارم به يكي از طرح‌ها و ايده‌هايي فكر مي‌كنم كه هيچ وقت فكر نمي‌كردم آن را بنويسم. نعيمي تصريح كرد: ما فقط براي زمان حال زندگي نمي‌كنيم.گاهي زمان حال ما پاسخگوي پرسش‌هايي در زمان‌هاي آينده و نسل بعد است. داستان اين نمايشنامه‌اي كه گفتم مشخصا در سال ۱۹۲۰ و در كشور روسيه مي‌گذرد و سعي كرده‌ام به ماجراي بعد از انقلاب اكتبر ۱۹۱۷ بپردازم. جالب است كه بدانيد يكي از شخصيت‌هاي اين نمايشنامه، ماكسيم گوركي رمان‌نويس و داستان‌نويس بزرگ روسيه است. براي من جذاب است بدانم چطور مي‌توانم كسي كه داستان‌نويس بزرگي بوده و از او چيزهاي زيادي ياد گرفتم، شخصيت يكي از نمايشنامه‌هايم باشد. او كه در سال گذشته نمايش «گرگاس‌ها» را روي صحنه برد، در پاسخ به اين سوال كه آيا در سال جديد هم نمايشي را اجرا مي‌كنديا نه توضيح داد: مطمئنا سعي مي‌كنم ديگر گلدان توي سرم نخورد. نمايش «گرگاس‌ها(روز بخير آقاي وزير)» بزرگ‌ترين خدمت و تلاشي بود كه يك گروه حرفه‌اي به نام گروه شايا مي‌توانست در تئاتر انجام بدهد. آن هم در روزگاري كه اكثر حرفه‌اي‌ها از اجرا انصراف دادند و به قول معروف پا پس كشيدند. ما سعي كرديم عاقل نباشيم و بر اساس همان جنون و ديوانگي هميشگي يك نمايش را روي صحنه بياوريم. سعي كرديم در اين شرايط هم دست ازكشف و تجربه‌هاي جديد برنداريم. حالا بايد ديد مسوولان چطور برنامه‌هاي خودشان را پيش خواهند برد. نعيمي در پايان خاطرنشان كرد: ما اميدوار هستيم همان‌طور كه كشورهاي بزرگ و كوچك، همه براي فرهنگ و ادب و هنر كشورشان هزينه كردند، كشور ما هم در اين زمينه پا پس نكشد و هزينه كند. اكنون زماني كه به گفته وزير بهداشت، كشور ما به چنان جايگاهي رسيده كه در نظر دارد كشور پرجمعيت هندوستان را به دليل شيوع ويروس كرونا مورد حمايت قرار دهد، اين موضوع نشان‌دهنده آن است كه ما در شرايط بسيار عالي مديريتي، اقتصادي و امنيت قرار داريم. بايسته است در اين شرايط از وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي بخواهيم خيلي سريع‌تر در جهت بهبود حال ادب، فرهنگ و هنر اين مملكت قدم‌هاي بزرگي بردارند.