به كجا چنين شتابان جناب آقاي دكتر صادق زيباكلام؟
غلامرضا ظريفيان
1- اخير كليپي از آقاي دكتر زيباكلام منتشر شده است كه در آن پرسشگر با زيركي از دوران جواني ايشان سوال ميكند. آقاي زيباكلام هم از سر ذوق و با حرارت بسيار به مشروب خوردن و عشقهاي دوران جوانياش اشاره ميكند. ۲- اينكه انسان در زندگي شخصي يا دوران جوانياش چگونه ميزيسته امري خصوصي است و هم به لحاظ شرعي، اخلاقي و عرفي هيچكس حق ورود به ساحت شخصي افراد را ندارد. ۳- اما ذكر اين سنخ از موضوعات خصوصي كه با فرهنگ ديني و حتي عرف آشكار ما در تباين و تعارض است (آن هم به صورت علني و آشكار) از چه منطق قابل دفاعي تبعيت ميكند؟ ۴- آقاي دكتر صادق زيباكلام به دلايل عديدهاي از موقعيت سياسي و اجتماعي در بخشهاي از جامعه ما برخوردار شدهاند آيا درست است از اين موقعيت به جاي كاهش رنج جامعه به هر شكل نامتعارفي استفاده كنند؟ ۵- بسياري از هنجارهاي درست جامعه ما، امروز به دليل ناكارآمدي سياستمداران، راهبردهاي غلط و رفتارهاي نادرست به شدت آسيب ديده است. آيا رواست ما هم با اظهارات نسنجيده، نامتعارف، هيجاني و خداي نكرده براي مطرح شدن بيشتر خود به اين آسيبها و تروماي اجتماعي فرهنگي بيفزاييم؟ ۵- هنوز تجربه آن كسي كه در موقعيت رياستجمهوري و پس از آن سعي كرد هر چند روز يكبار با اعمال يا اظهارات نامتعارف، خودش را به هر شكلي در جامعه مطرح كند و از اين رهگذر خسارتهاي بسياري را براي كشور و مردم ايجاد كرد در ياد و خاطره جامعه باقي است، ادامه آن راه ناصواب است. ۶- امروز بايد به تحكيم هنجارهاي درست اهتمام كرد؛ اگر كاري را نميتوانيم براي كاهش مشكلات برداريم حداقل باري بر آن نيفزاييم. اين شيوهها جز آشفتگي بيشتر و بههمريختگي هنجاري و اخلاقي راه به جايي نميبرد.