يادآوري...
اخيرا در يك آمارگيري قبل از كنفرانس وين 2014، 80درصد مردم اسرائيل از بنيامين نتانياهو حمايت كردند و در همين نظرسنجي گفتهاند كه با توافق جمهوري اسلامي ايران و گروه 1+5 براي حل مشكل هستهيي ايران موافق هستند. اگر اين آمار درست باشد به اين معني است كه دولتمردان اسراييلي با تبليغات فراوان و هياهو توانستهاند مردم را بترسانند ولي براي مردم عادي حل مشكل هستهيي بين ايران و غرب موجب آسايش خاطر آنهاست نه تهديدات دائمي نتانياهو عليه جمهوري اسلامي ايران. در فاصله ژنو تا وين نخستوزير اسراييل در مصاحبه با رسانههاي مختلف همواره تكرار كرده است كه «ما نميگذاريم»، هم او در چندين سفر به نقاط مختلف دنيا با مديران دولتي و نمايندگان احزاب و دستهجات ديدار كرده تا آنها را بر اهميت اقدامات جمهوري اسلامي ايران آگاه سازد. تا شايد در همكاري با او داوطلب شوند كه البته نشدند. نتانياهو در سفرهاي متوالي وقتي كه ديد دوستان امريكايي او كه مدتها از وجود گزينههاي مختلف روي چند و چون تهديدي عليه ملت ايران استفاده ميكردند در اين مرحله با مسوولان و نمايندگان جمهوري اسلامي ايران مذاكرات جدي و سازمان يافته را پيگيري ميكنند، شب آخر مذاكرات چنان آشفته شده بودند كه از هيچ حرف و اقدامي فروگذار نميكردند بگذريم از اينكه، وزير امور خارجه عربستان سعودي زحمت پياده شدن از هواپيما را به خود نداد و در همان هواپيما در ملاقات با وزير امور خارجه امريكا در تصوري باطل در نظر داشت به قول بچههاي تهران «كافه را به هم بريزد» كه نتوانست و نتيجه مذاكرات به رغم خوشخيالي ايشان و نخستوزير اسراييل به هيچوجه نشانه عقبنشيني يا شكست ديپلماتهاي ايراني نيست. اين همه را يادآور شدم تا ما ايرانيان بدانيم ملت ايران و جمهوري اسلامي و ديپلماتهاي ايراني امروزه در معادلات سياسي جهان و مخصوصا موقعيت خاص منطقه، نيرويي است كه هيچ كس در محاسبه قدرت نميتواند آن را ناديده بگيرد يا بخواهد آن را از معادلات سياسي حذف كند. ديگر اينكه روا نيست در اين شرايط حساس در سرنوشت ملت ايران بين خودمان در سادهترين مسائل درگير شويم و «تيشه بگير، اره بستان» راه بيندازيم و نيروهاي سازنده خود را به دست خودمان بياثر كنيم.