چرا همچنان اين خبر را مي‌شنويم ؟!
اسماعيل كهرم*
حسن روحاني در نخستين جلسه هيات دولت، خشكي درياچه اروميه و حل بحران اين درياچه را در دستوركار قرار داد. معصومه ابتكار هم در دومين روزي كه به عنوان رييس سازمان محيط‌زيست شناخته شد با وزيرنيرو به اروميه رفت و وضعيت بحراني اين درياچه را از نزديك ديد و دستورها و برنامه‌هايي براي حل بحران آن ارايه كرد. اينها در كنار تمام حرف‌هايي كه رييس‌جمهور درباره اهميت محيط‌زيست زده‌اند و برنامه‌ها و پروژه‌هايي كه سازمان محيط‌زيست تلاش كرده تا انجام دهد، باعث اميدواري در حل بحران‌هاي محيط‌زيست شد و بالا رفتن سطح توقعات. برخلاف گذشته كه گوش شنوايي نبود، اين‌بار گوش‌هاي شنوا و چشم‌هاي بيناي زيادي براي حل بحران‌هاي محيط‌زيست، بيش از اندازه وجود دارد. فعالان محيط‌زيست نگرانند، مردم توجه نشان مي‌دهند و مديران هم به دنبال برنامه‌هايي براي حل بحران‌ها. اما اتفاق خاصي رخ نمي‌دهد و هيچ‌چيز درست نمي‌شود؛ بازهم خبر مي‌رسد كه خشكسالي درياچه اروميه را تهديد مي‌كند يا جنگلي در خطر است و... درست نمي‌شود، چون حلقه مفقوده، پول است. ما پولي نداريم كه براي حل بحران‌هاي محيط‌زيست خرج كنيم. مثلا براي همين حل بحران خشكسالي درياچه اروميه بايد سيستم كشاورزي ما تغيير كند تا آب‌هايي كه براي كشاورزي و دامداري در اين سيستم قديمي هدر مي‌رود، به درياچه بريزد. اما به سازمان محيط‌زيست بودجه‌اي نمي‌رسد، وزارت نيرو اعلام مي‌كند بودجه‌اي ندارد و وزارت كشاورزي هم حرفي درباره اين موضوع نمي‌زند. تحريم‌ها اينجاست كه خودش را نشان مي‌دهد و مشخص مي‌كند، وقتي اقتصاد در بحران است و كشور به دليل تحريم‌ها منابع مالي چنداني ندارد، اينكه چرا مشكلات محيط‌زيست ما حل نمي‌شود، اتفاقي كاملا طبيعي است. پولي و بودجه‌اي وجود ندارد. رييس سازمان محيط‌زيست چه كاري از دستش برمي‌آيد، وقتي بودجه‌اي نيست و حتي اجازه استخدام محيط‌بان ندارد؟ كاري از دست كسي برنمي‌آيد، نه كمپين‌ها تاثيرگذارند، نه نگراني كارشناسان محيط‌زيست و مردم و نه حتي برنامه‌ها. بودجه حلقه مفقوده است و شايد تنها كسي كه مي‌تواند نوار اين مشكلات و خبرهاي مربوط به بحران‌هاي محيط‌زيست را اندكي بهبود بخشد، شخص رييس‌جمهور است كه هميشه مي‌گويد: «دولتي محافظ محيط‌زيست دارد».
٭كارشناس محيط‌زيست