« رضازاده» نزديك‌ترين راه را براي رسيدن به« صندلي» انتخاب كرد
... روزهايي كه قهرماني دوست داشتني بود
وحيد جعفري/ حسين رضازاده از روزهاي اوج فاصله گرفته است؛ روزهاي افتخار، روزهاي محبوبيت. روزهايي كه قهرماني دوست داشتني بود و مردم روي اسمش قسم مي‌خوردند و با هر بار بالاي سر بردن وزنه‌هاي سنگين اعتبار مي‌خريد و دل ميليون‌ها ايراني را شاد مي‌كرد؛ اما رفته رفته از محبوبيتش كاسته شد و منتقدان ريز و درشت خود را پيدا كرد و اين از زماني شروع شد كه هركول وزنه‌برداري دنيا راه خودش را -كه فكر مي‌كرد از آن مسير راحت‌تر و بهتر به موفقيت خواهد رسيد- پيش روي خود قرار داد و شايد به چيزهاي كه مي‌خواست رسيد؛ اما اين به قيمت از دست رفتن محبوبيتش شد.
براي قهرماني كه موقع قوي‌ترين مرد دنيا شدن، اشك شادي ملتي را روي تخته وزنه‌برداري فرياد مي‌زد، تا امروز دل‌تنگ آن روزها شويم و دلمان بسوزد كه چرا نتوانستيم قهرمان‌مان را براي خودمان نگاه داريم.
بيراهه‌يي كه رضازاده برگزيد
به احتمال زياد حسين رضازاده به خاطر چيزهايي كه دوست داشته و به دست آورده و البته صندلي‌هايي كه به آنها تكيه زده، درست درك نكند تا چه اندازه از بدنه جامعه‌يي كه مردمانش دوستش داشتند، دور شده و براي همين پافشاري مي‌كند ، به مسيرش ادامه دهد. رضازاده نزديك‌ترين راه را براي رسيدن به «صندلي» انتخاب كرد، بي‌آنكه به اين موضوع توجه كند كه اين مسير او را از خانواده وزنه‌برداري و مردم دور خواهد كرد. او چهار سال پيش از راه و روشي به صندلي فدراسيون وزنه‌برداري رسيد كه بدان انتقادات زيادي مي‌شد و در ادامه و در حالي فيلش ياد صندلي شوراي شهر را كرد كه مردم سياست زده ديگر دوست نداشتند قهرمانان پست سياسي بگيرند؛ اما او بي‌توجه به اين موضوع راه ساختمان شورا را پيش روي خود قرار داد تا وارد بازي‌اي شود كه مردم دوست نداشتند و حالا مسوولان ورزش هم دوست ندارند، براي همين هم محمود گودرزي، وزير ورزش در آخرين سخنان خود گفته كه رضازاده زمان زيادي ندارد و بايد هرچه زودتر از بين شوراي شهر و فدراسيون يكي را انتخاب كند.
رضا زاده نامه‌اش را مي‌گيرد
طبق قانون افراد دو شغله و بازنشسته نمي‌توانند در انتخابات فدراسيون‌هاي ورزشي شركت كنند و در همين راستا وزارت ورزش مانع حضور هادي ساعي در انتخابات فدراسيون تكواندو شد و احمد دنيامالي -كه او نيز همچون ساعي عضو شوراي شهر است- هم مجبور شد، كرسي رياست فدراسيون قايقراني را كه به دست آورده بود، ترك كند؛ اما با اين حال مهدي هاشمي، نماينده مجلس هرطور شده توانست در انتخابات فدراسيون تيراندازي شركت كرده و مجدد رييس شود تا اين پرسش مطرح شود « چطور هاشمي توانست در انتخابات شركت كند؛ اما ساعي نتوانست و دنيامالي مجبور شد كرسي به دست آورده را پس دهد؟! چه كسي يا قانوني عضويت در شورا را شغل دانستهاما نمايندگي مجلس را -كه شايد دغدغه‌يي بيشتر و بزرگ‌تر براي يك نماينده داشته باشد- نه؟!».
براي همين هم منتقدان رضازاده بر اين باورند كه رييس فدراسيون وزنه‌برداري بي‌آنكه قيد شوراي شهر را بزند، نامه خود را براي شركت در انتخابات فدراسيون خواهد گرفت و او را براي چهال سال ديگر بايد رييس وزنه‌برداري ايران دانست.
البته اگر كار به جاهاي باريك بكشد و رضازاده مجبور شود از بين شورا و فدراسيون يكي را انتخاب كند با توجه به شناختي كه رضازاده در چند سال اخير از خود به مردم داده، به احتمال زياد اسطوره سال‌هاي نه چندان دور وزنه‌برداري دنيا قيد ورزشي را كه به واسطه آن حسين رضازاده شد بزند و صندلي شورا را كه منفعت بيشتري برايش دارد دو دستي بچسبد. رضازاده در ابتداي رياستش بر فدراسيون نتايج بدي كسب نكرد، در واقع او با سيستمي نتيجه‌گرا كار را پيش برد؛ اما رفته رفته به خاطر نگاه غير حرفه‌يي كه داشت و البته دغدغه جديدي به نام شوراي شهر، عنان كار از كفش در رفت تا وزنه‌برداري روزهاي نه چندان جالب ديگري را تجربه كند.
دوپينگ و مصدوميت بلاي جان وزنه‌برداري
حالا رضازاده ديگر آن چهره محبوب نيست، او حتي متهم مي‌شود كه سنگين وزن‌ها را يكي پس از ديگري از موفقيت دور كرده است و آخرينش هم قهرمان نشدن بهداد سليمي در رقابت‌هاي جهاني است . سعيد علي حسيني، بهداد سليمي، سجاد انوشيرواني، بهادر مولايي، رشيد شريفي و... فوق سنگين‌هاي هستند كه هر كدام توان اين را داشتند كه پاجاي پاي رضازاده بگذارند اما به جز سليمي ديگر وزنه برداران به جز چند مورد محدود، هيچگاه به موفقيت‌هايي كه حق‌شان بود نرسيدند. دوپينگ و مصدوميت بلاي جان وزنه‌برداري و وزنه‌برداران شد تا اين ورزش به حاشيه برود.
سعيد علي حسيني مادام العمر محروم شد و حالا مي‌رود تا در كشور آذربايجان مربيگري كند. رشيد شريفي بعد از اينكه دوپينگش در رقابت‌هاي وزنه‌برداري آسيا در قزاقستان مثبت اعلام شد تا قهرماني آسيا -كه به ايران رسيده بود- پس گرفته شود هيچگاه ديگر نتوانست به روزهاي اوج بازگردد. سجاد انوشيرواني كه در كنار سليمي، مولايي و شريفي براي به دست آوردن پيراهن تيم ملي در بازي‌هاي آسيايي اينچئون و رقابت‌هاي جهاني 2014 تلاش مي‌كرد، به يك‌باره اعلام شد چربي خونش بالاست و انجام تمرينات پرفشار در چنين شرايطي برايش خطرناك است و اردوي تيم ملي را ترك كرد تا زيرنظر پزشكان به مداوا بپردازد. جالب اينكه آن زمان شنيده‌ها حاكي از آن مي‌كرد كه انوشيرواني بلافاصله پس از ورود ماموران مبارزه با دوپينگ اردو را ترك كرده و اين موضوع براي ماموران و كارشناسان كمي عجيب بوده است. بهادر مولايي هم در اردوي تيم ملي ايران و در مسابقات ركوردگيري مصدوم شد. مولايي در حين بلند كردن وزنه 261 كيلوگرمي بود كه از ناحيه زانو آسيب ديد و از ادامه كار باز ماند. جالب اينكه مولايي در ادامه راهي بازي‌هايي آسيايي شد و البته به دليل مصدوميت از حضور در رقابت‌هاي حركت دو ضرب انصراف داد و از دور مسابقات حذف شد. او به دليل مصدوميت شركت در مسابقات جهاني را نيز از دست داد.
بي‌برنامگي در رده‌هاي پايه
راستش را بخواهيد رضازاده خود مانده كه چه بايد بكند؛ از طرفي دوست ندارد كرسي شوراي شهر را از دست بدهد و از طرفي هم نمي‌تواند قيد وزنه‌برداري را بزند و به نظر مي‌رسد اين موضوع تمركز او را گرفته است. براي همين هم برنامه‌يي براي رده‌هاي پايه خود در وزنه‌برداري ندارد كه نوجوانان و جوانان را به مسابقات آسيايي اعزام نخواهد كرد و اين در حالي است كه تيم نوجوانان سال گذشته در تايلند قهرمان قاره كهن شده بود، البته بعد از اين قهرماني باز سايه دوپينگ روي اين تيم سنگيني كرد تا همه‌چيز زير سوال برود. مسابقه‌هاي وزنه‌برداري قهرماني نوجوانان و جوانان آسيا طبق تقويم فدراسيون جهاني اول تا هفتم ژانويه 2015 برگزار خواهد شد؛ اما با اين وجود خبري از اردو براي اين رده سني نيست و فدراسيون برنامه‌يي براي اعزام وزنه برداران به آسيايي ندارد. اين اتفاق در حالي رخ مي‌دهد كه سال گذشته تيم جوانان به هيچ يك از رقابت‌هاي قهرماني آسيا و جهان اعزام نشد و با اين شرايط وزنه‌برداران جوان بايد اميدوار باشند كه حداقل به قهرماني جهان اعزام شوند تا اتفاق سال 2014 دوباره براي آنها تكرار نشود.
جالب اينكه فدراسيون وزنه‌برداري اعلام كرده «كنفدراسيون وزنه‌برداري آسيا زمان مسابقه‌ها را پيش از اين اعلام نكرده بود و نامه‌يي نيز براي فدراسيون ايران فكس نشده، بنابراين از طريق فدراسيون جهاني كه چندي پيش زمان برگزاري مسابقات قهرماني جوانان و نوجوانان آسيا را در تقويم خود اضافه كرده، متوجه تاريخ مسابقات شده و ايران تنها در صورتي در اين رقابت‌ها شركت مي‌كند كه تاريخ مسابقه‌ها تغيير كند.» حال با توجه به اين اظهارنظر فدراسيون اين سوال مطرح مي‌شود كه مگر فصل مسابقات مشخص نيست؟! رقابت‌هاي قهرماني قاره هر سال تنها با چند روز اختلاف به ادوار گذشته در فصلي مشخص برگزار مي‌شود و همه از زمان تقريبي آن اطلاع دارند. اين نشان مي‌دهد كه فدراسيون در حال حاضر به خاطر مشكلات و حواشي كه با آنها مواجه است، برنامه‌يي براي نوجوانان و جوانان خود ندارد.
آذري نمي‌آيد، رياست مرادي مشكل ساز مي‌شود
بايد منتظر ماند و ديد كه وزنه‌برداري ايران به كدام سمت مي‌رود. حسين رضازاده قيد شورا را مي‌زند يا فدراسيون را؛ يا لابي مي‌كند تا در هر دو سمت بماند؟ چيزي كه در اين ميان وجود دارد اينكه هنوز چهره شاخصي پا وسط نگذاشته. سعيد آذري، قهرمان اسبق وزنه‌برداري آسيا و مديرعامل تيم فوتبال ذوب آهن فردي بود كه انتظار مي‌رفت بيايد و امور را به دست بگيرد؛ اما شواهد نشان مي‌دهد كه آذري تمايلي به آمدن ندارد، اين در حالي است كه اميد مي‌رفت اين مدير جوان و موفق به اين رشته آمده و سروساماني به وزنه‌برداري ايران دهد. علي مرادي، رييس اسبق وزنه‌برداري هم چهره‌يي است كه به خاطر زاويه‌يي كه با فدراسيون بين‌المللي و تاماش آيان، رييس اين فدراسيون دارد در صورت روي كار آمدنش مشكلات تازه‌يي براي وزنه‌برداري ايران به وجود خواهد آمد، از همين رو شايد بهتر باشد رضازاده -كه با فدراسيون بين‌المللي رابطه خوبي دارد و برندي در وزنه‌برداري دنياست- قيد شورا را بزند و در وزنه‌برداري بماند و تلاش كند تا وزنه برداري ايران باز به روزهاي اوج بازگردد. شايد در مورد وزنه‌برداري ايران و حسين رضازاده اصلاحات و اصلاح‌كرد بهترين راه و روش باشد. به احتمال زياد اگر رضازاده تمركز خود را معطوف به وزنه‌برداري كند و تغييراتي در بدنه فدراسيون به وجود آورد مي‌تواند در ادامه باز به موفقيت برسد. تغيير اعضاي هيات رييسه، تقويت كادر فني، برنامه‌ريزي براي رده‌هاي سني مختلف و البته تعامل با خانواده وزنه‌برداري مسائلي است كه اگر به آنها توجه شود، وزنه‌برداري ايران باز به روزهاي خوش بازخواهد گشت، البته بعيد به نظر مي‌رسد، مگر اينكه رضازاده از مسيري كه رفته است بازگردد و راه درست را پيش روي خود قرار دهد.