پياده روي نكنيم چه كنيم؟

اين روزها محمد جواد ظريف زير تندترين انتقادها قرار گرفته. چرا؟ چون با جان كري قدم زده و يادآور ترانه آن خواننده غربت نشين شده كه مي‌خواند: با من قدم بزن... حالا كه با مني... ما ديديم حالا كه منتقدان اَه اَه مي‌كنند و موافقان بَه بَه ما هم از نماينده هر طيف بپرسيم به نظر ايشان وزير امور خارجه ايران بايد با جان كري چه مي‌كرد؟
نماينده جامعه دلواپسي‌هاي مداوم: ظريف بايد مي‌نشست روي صندلي چرخدار يا همان ويلچير فرنگي‌ها و ناله مي‌كرد‌اي كمرم‌اي كمرم كه برنامه پياده‌روي به هم مي‌خورد.
نماينده جبهه اصلاح خوش خيالي بلند پروازانه: نخير كمر درد نشانه ضعف بود. بايد به وزير خارجه امريكا مي‌گفت از هتل تا رودخانه مسابقه بدهيم؟ و به كري نشان مي‌داد يك من ماست چقدر كره دارد.
نماينده تكنوكرات‌هاي دلواپس مقيم مركز: ظريف بايد در حالي كه روپوش مجلسي دندان پزشكي مي‌پوشيد و خيلي شيك به دوربين خبرنگاران لبخند مي‌زد با گاز انبر دندان كري را مي‌كشيد كه حساب كار دست همه بيايد.
نماينده حزب ناغافلان كوچه مروي: بايد به جاي قدم زدن كه كالري مي‌سوزاند مي‌رفتند ناهار مي‌خوردند و موقع حساب كردن ميز مي‌رفت دستشويي تا پول ميز را كري حساب كند.
نماينده جريان فوق فرهنگي مشت بر اندام فوقاني: با نظر بالا موافقم كه مي‌رفتند ناهار مي‌خوردند اما براي اينكه نشان دهد تحريم‌ها كشك است ظريف خودش بايد پول ناهار را مي‌داد.
نماينده جناح سوسوليت مجاز در حوزه تكنوكرات ها: اصلح اين بود كه به جاي پياده روي تاب بازي مي‌كردند و ظريف به كري تاب تاب عباسي خدا منو نندازي ياد مي‌داد كه هم اشاعه معنويت بود و هم تبليغ فرهنگ فولكلور.
نماينده جناح اقليت حزب اكثريت بلاتكليفان ايران بزرگ: خيلي خوب مي‌شد اگر با هم زو بازي مي‌كردند تا نماينده امريكا بفهمد نمايندگان ما از چه استراتژي‌هايي برخوردارند و چطور حريف را از گود خارج مي‌كنند. اين طوري كري مي‌فهميد راگبي كه اينقدر سنگش را به سينه مي‌زنند يك بازي ايراني است. منتها چون ايراني‌ها در بازي بدون توپ تخصص دارند راگبي را هم بدون توپ بازي مي‌كنند و اسمش را مي‌گذارند زو كه همان باغ وحش غربي است و اين اسم به آنها مي‌فهماند از ديد ما غرب باغ‌وحشي است پر از ديو و دد !
نماينده كولر گازي... (‌اي داد ببخشيد ايشان ويزيتور است و بي‌خود وارد ماجراي نظرسنجي ما شد): به نظر من بهتر بود اصلا قايم باشك بازي مي‌كردند كه هر دو قايم شوند و مذاكرات طول بكشد و تحريم‌ها باقي بماند و قيمت اجناس بالا برود و مردم پولدارتر شوند.