از حرف تا عمل فاصله زياد است
اسدالله امرايي٭
من معتقدم واگذاري مميزي به ناشران عملي نخواهد شد؛ چرا كه ارشاد وقتي مجوز هم مي‌دهد، نمي‌تواند پشت آن بايستد. اين اتفاق به خاطر فشارهاي بيروني و وجود نهادهاي موازي است و نمي‌توان وزارت ارشاد را هم به تنهايي متهم كرد. اما بايد به خاطر داشته باشيم نويسنده قصد ندارد با نگارش يك كتاب امنيت ملي را به خطر بيندازد و با چاپ يك كتاب شعر يا داستان چيزي به خطر نمي‌افتد. خوشحالم كه روحاني اين حرف‌ها را زده اما بايد ديد در عمل هم اين اتفاق مطلوب اجرا خواهد شد. نويسندگان مي‌دانند كه بايد به مقدسات احترام بگذارند. آنها براي مردم مي‌نويسند و قرار نيست كه با نوشتن يك كتاب حكومت به هم ريخته شود يا اتفاق عجيب و غريبي بيفتد. رمان «كلنل» محمود دولت‌آبادي در خارج از كشور منتشر شد، اما هنوز در ايران مجوز نگرفته است. آيا چاپ اين كتاب در كشورهاي ديگر آسيبي به انقلاب و مردم زده است؟ يا مثلا وقتي يك كتابي ترجمه و در خارج مرزها منتشر و در كشور ما توزيع مي‌شود، اشكالي پيش مي‌آيد؟ اگر نويسنده‌اي نباشد امنيت ملي را چه كسي تعريف مي‌كند. اهل فرهنگ بيشتر از همه دل‌شان براي فرهنگ و مردم خودشان مي‌سوزد. ما به هر حال خودمان مرزهاي اخلاقي را مي‌شناسيم، اگر امروز اعلام كنيد كه هيچ مميزي نباشد، اتفاقي نمي‌افتد؛ فقط بازار كتاب قدري با التهاب روبه‌رو مي‌شود و كتاب‌هاي پشت سد سانسور به بازار مي‌آيند كه در نهايت كم‌كم از تب و تاب مي‌افتد. پيشنهادم اين است، مميزي باشد، اما هر كتابي منتشر مي‌شود اسم و نشاني مميز را هم بزنند. بگويند اين كتاب را كه دولت‌آبادي نوشته مميز آن خانم فلاني است وقتي شفافسازي هست؛ اينجا را هم شفافسازي كنيد.
٭نويسنده