با مطالعه متون تاريخي و خاطرات دولتمردان عهد پهلوي دوم در حوزه اقتصادي توجه به نظرات آقاي عليخاني، وزير اقتصاد جالب است.
او مي‌گويد گران شدن قيمت نفت و سرازير شدن درآمدهاي نفتي باعث شد كه شيرازه اقتصادي دولت فروريزد و سيلي شد كه نتوانستيم در اثر بي‌تدبيري پهلوي دوم مهارش كنيم. ما به ايشان گفتيم كه اين درآمدهاي فراوان را صرف توسعه زيرساختهاي اساسي نظير راه و راه آهن و بنادر و... و سرمايه‌گذاري و ايجاد درآمدهاي پايدار براي توسعه كشور كنيم اما شاه گفت كه بايد پول را صرف توسعه ارتش كنيم و بقيه ماجرا هم كه مردم مي‌دانند. در نظام جمهوري اسلامي ايران هم درآمدهاي سرشار نفت در زمان محمود احمدي‌نژاد سيلي ويرانگر شد كه هنوز جامعه نتوانسته و به اين سادگي هم نخواهد توانست از آن رهايي يابد.
ميلياردها دلار درآمدي كه به افسانه شبيه مي‌ماند حيف و ميل شده است و متوليان اين ويراني اقتصادي هم كشور را به چالش كشانده و طلبكار نظام هم هستند. بايد با اين سرمايه هنگفت با مزيت اقتصاد دريا و ساحل ميليون‌ها نفر جهت اشتغال به سواحل برده مي‌شد و ميلياردها دلار سرمايه تبديل به قطب‌هاي بزرگ صنايع انرژي بر فولاد و پتروشيمي، پالايشگاه و صنايع معدني در كنار دريا مي‌شد كه نشد. بايد زيرساختهاي بندري و ارتباطي ايجاد مي‌شد كه نشد اما حالا بايد بدانيم مزيت دوم اقتصاد ايران، گردشگري است؛ به خصوص گردشگري «تاريخي، طبيعي، روستايي و عشايري» كه بايد آن را در يابيم.
در اوايل روي كار آمدن دولت دكتر حسن روحاني من به اتفاق سيد ابوالفضل رضوي، معاون توسعه روستايي رياست‌جمهوري يك شب مهمان مرد افسانه‌اي بومگردي ايران، عباس برزگر شديم.
آن شب رضوي از موفقيت‌هايش گفت و راهكارهاي رسيدن به هدف را تشريح كرد. از فرداي آن روز آقاي دكتر رضوي و تا حدودي من تصميم گرفتيم كه «عباس»هايي را در روستاهاي ايران تربيت كنيم.
امروز كه چهار سال از آن شب مي‌گذرد و در آستانه نوروزيم من از مردم ايران خواهش مي‌كنم كه در سفرهاي نوروزي خود، عباس‌ها را تقويت كنند. قريب به هفتصد مركز بومگردي در كشور راه‌اندازي شده يا در حال راه‌اندازي است.
در سال گذشته پس از چند سال تلاش، در سفري خاطره‌انگيز از تهران به قم از مراكز ديدني خوب و زيباي «مهر و ماه مهتاب»، «ياس» ديدن كردم و در مجتمع چشم‌نواز «غزال» هم توقفي داشتم. شب را در خانه‌هاي تاريخي «كاشان» گذراندم. پس از كاشان از شهر زيباي «قمصر» بازديد كردم. «ابيانه» نگيني در حاشيه كوير است؛ ديدني است و امكانات خوبي براي اقامت دارد. در ادامه راه اردستان و مسجد جامع زيباي آن را بازديد كردم. شب را در مهمانسراي شكيل ناين گذراندم و بعد به سمت كوير مركزي ايران حركت كردم. اين كوير از آران و بيدگل شروع مي‌شود و امكانات خوبي در كوير مرنجاب فراهم شده تا بتوان از زيبايي‌هاي كوير بهره‌مند شد. انارك هم زيبايي خاص خودش را دارد. اميدوارم در آينده امكاناتي فراهم شود تا بتوان از معادن آنجا در قالب توريست معدن بازديد كرد.
در ادامه مسير به جندق رفتم تا از ده‌ها مركز بومگردي كه در دل كوير براي آسايش و استراحت مسافران فراهم شده و به سرويس مي‌دهد، ديدن كرديم. روستايي به نام حشمت، شاهكاري در دل طبيعت كوير نمك ايران خلق كرده است؛ آب‌هاي سطحي با غلظت بالاي دوازده هزار را با ايجاد يك رشته قنات چهار كيلو‌متري هدايت كرده در انتهاي اين مسير استخر سر‌پوشيده ايجاد و در خروجي استخر را يك دالان سنگي دويست متري ساخته است. اين فضا طوري طراحي شده كه آب به صورت آبشار سرازير مي‌شود و در پايين آبشار يك رستوران و كبوترخانه و باغي ديدني ساخته‌اند. در ادامه مسير به روستاي دل‌انگيز مصر رفتم. در حاشيه اين روستا ده فرحزاد قرار دارد. بيش از هفده مركز بومگردي با امكانات دلخواه آماده پذيرايي و اسكان مردم است. مي‌توان شب را با آرامش در كوير به سر برد و در دل شب از آسمان ستاره چيد و غرق خلقت شد. صبحگاهان طلوع آفتاب را در تپه‌هاي شني عروسان تصويري ماندگار است. غذاهاي محلي و بي‌آلايش بومگردها آدم را سرشار از انرژي مي‌كند. از آنجا به خور و بيابانك رفتم. در ادامه راه وارد استان يزد شدم. خرانق در مسير يزد- طبس با كاروان سراي زيباي خود استراحتگاه كويري جالبي است.
يزد، خود حكايت ديگري است. محله فهادان، باغ دولت‌آباد، باغ مشيرالممالك و ده‌ها مركز اقامتي سنتي خاطره خوبي را رقم مي‌زند. بعد از آن در كرمان مي‌توان از باغ فتح آباد و حمام گنج‌علي‌خان ديدن كرد و به ماهان رفت.
در كرمان به سمت شهداد رفتيم و از روستاي سيرج عبور كرديم. بازديد كلوت‌هاي كوير را نبايد فراموش كرد.
بومگردي‌هاي فراواني در مسير شما قرار دارد كه آغشته با مهرباني مردم خونگرم ديار كريمان است نرماشير كه گويا سرزمين زنان و مردان شيردلي است كه حتي در نبرد‌ها با هم مبارزه مي‌كرده‌اند چهار هزار هكتار باغ و مركبات و چندين مركز بومگردي دارد كه مي‌تواند براي شما خاطره بسازد.
مي‌توان ده‌ها مركز بومگردي را در مسيرهاي تهران به شمال، تهران به غرب، تهران به مشهد ديد و با اين كار روستاييان را دلگرم كرد. با اين شيوه مي‌شود سالانه هزاران خارجي علاقه‌مند را به ايران آورد. نمي‌گويم توريست‌هاي امريكايي وارد كنيم. مي‌گويم اگر بخواهيم مي‌توانيم همين مشرق زميني‌ها؛ همين اهالي كره، چين، مالزي و عرب‌هاي همسايه و آسياي ميانه را به عنوان گردشگر در كشورمان داشته باشيم. در كشور ما زيرساختهاي گردشگري وجود دارد. همه روستاها آب، برق، تلفن و اكثر آنها گاز و اينترنت دارند. بياييم اول ما شهرستاني‌ها كه روستايي بوده‌ايم، با كمك به بومگردها صنعت توريست داخلي و خارجي را گسترش دهيم. سايت خانه‌مسافر كه به همت جوانان ايراني داير شده است، امروز چند هزار خانه مسافري شهري و روستايي و عشايري به شما معرفي مي‌كند تا نوروز بهتري داشته باشيد. بيايد خودمان ايران را بسازيم و به اميد ديگران ننشينيم.
نماينده دوره ششم مجلس شوراي اسلامي