امروز تولد كريم امامي، مترجم و روزنامه‌نگار است
تحليلگري صاحب سبك در امر خطير نوشتن
محمد بلوري
داستان آشنايي من با كريم امامي به حوالي سال 1336 برمي‌گردد. آن روزها آقاي امامي علاوه بر كارهايي كه خارج از مطبوعات داشتند و دل‌مشغولي‌هاي ديگرشان، همزمان با بخش خارجي و داخلي روزنامه كيهان هم همكاري مي‌كردند. به اين صورت كه در بخش خارجي به صورت قراردادي ترجمه مي‌كردند و براي كيهان فارسي هم مقالات تحليلي مي‌نوشتند. در چند سالي كه آقاي امامي در بخش خارجي روزنامه كيهان مشغول به كار بودند، مترجم‌هاي قابل و صاحب‌نامي مانند آقايان كاوه، گله‌داري و خيلي‌هاي ديگر هم با كيهان همكاري مي‌كردند. شكي نيست كه همه آن اساتيد مترجمان قابلي بودند، جملگي مهارت نويسندگي و ترجمه بسيار بالايي داشتند، مقاله‌هاي‌شان بسيار خواندني بود و از چهره‌هاي برجسته و شناخته شده آن دوران به حساب مي‌آمدند. اما در اين ميان نوشته‌هاي كريم امامي ويژگي بارزي داشت كه آن را از مقاله‌هاي ديگران متمايز مي‌كرد؛ متوني كه نام كريم امامي زير آنها برچسب مي‌شد، قلمي بسيار روان و دلنشين و نگاهي دقيق و خاص داشت. كريم امامي با دقت و ريزبيني خاصي مطالب و رويدادهاي خارجي را دنبال مي‌كرد و با مهارت خاصي كه در نوشتن داشت، مقاله‌اي از هر منظر خواندني به روزنامه تحويل مي‌داد. اين خاصيت همان چيزي است كه در هنر نويسندگي و ترجمه كتاب‌هاي گوناگون كريم امامي هم به خوبي ديده مي‌شود.
نويسندگان بسيار زيادي معتقدند نكته ويژه‌اي كه آثار كريم امامي را از ديگران بارز مي‌كرد، سبك خاص نوشتاري او و تسلطي است كه بر شيوه‌هاي گوناگون نگارش داشت. چيزي كه به وضوح در مقاله‌هاي تحليلي امامي هم كه آن روزها در بخش كيهان فارسي منتشر مي‌شد، به چشم مي‌آمد و حكايت از نگاه خاص و موشكافانه او به سوژه‌هاي گوناگون داشت. واقعيت اين است كه بسياري از مترجماني كه در حوزه‌هاي مختلف كار مي‌كنند، معمولا خيلي با ادبيات سر و كار ندارند و آداب نويسندگي را نمي‌دانند. كريم امامي اما در مقايسه با ديگران نه تنها احاطه زيادي بر حوزه ترجمه داشت، بلكه به واسطه نگاه موشكافانه و قلم روان و سليس به چهره خاصي در حوزه مطبوعات و نويسنده قابلي تبديل شده بود. اگر بخواهم كريم امامي را در چند كلمه توصيف كنم حتما به نگاه خاص او به مسائل اشاره مي‌كنم و مي‌گويم: «كريم امامي تحليلگري صاحب سبك در امر خطير نوشتن بود كه بيشتر اوقات لباس مشكي مي‌پوشيد و پيپ مي‌كشيد.»