بچه‌ها امانت هستند دست ما...
به اصل خبر و ماجرايي كه اتفاق افتاد كاري نداريم. نه اينكه مهم نباشد كه هست. نه اينكه دردناك نباشد كه هست. نه اينكه آدمي بر اين درد اگر بميرد كم است كه نيست. نقل اين حرف‌ها نيست. واضح است كه مساله بايد از ريشه پيگيري و راه مطمئني براي تامين امنيت فضاي آموزش‌و‌پرورش دانش‌آموزان در نظر گرفته شود. حتما يكي از اقدامات مهمي كه بايد صورت بگيرد ارايه راهكارهاي كارسازي است كه آگاهي كودكان و نوجوانان را بالا مي‌برد و آنها را از عالم بي‌خبري بيرون مي‌آورد.
به اين بهانه عده‌اي از كاربران شبكه اجتماعي توييتر به دنبال فاجعه رخ داده در مدرسه راهنمايي پسرانه منطقه دو، هشتگ «آموزش» را راه‌اندازي كردند و از راهكارهاي تاييد‌شده‌اي گفتند كه مي‌تواند به افزايش دانش و آگاهي دانش‌آموزان كمك كند؛ كاربري نوشته: «توييتر پر شده از نگراني والدين و روايت‌هايي از دلشوره پدرها و مادرها. به جاي اين همه ابراز نگراني، حداقل همت كنيد و خودتان به كودكان خود آموزش دهيد»، كاربري توييت كرده: «از درد كه حرف مي‌زنيم از چه حرف مي‌زنيم؟ طبيعتا درد! ولي اين همه ماجرا نيست. بخش زيادي از قضيه به ما برمي‌گرده كه با آگاهي دادن به بچه‌ها كمك كنيم. بايد برنامه‌هاي آموزشي بذارن براي خانواده‌ها كه چطور اين آگاهي بايد ايجاد بشه كه با ترس آميخته نشه و بچه رو از پا در نياره»، كاربري با انتشار لينك صفحه اينستاگرام چند مشاور و روان‌درمان نوشته: «اينا همه‌شون تو حوزه كودك كار كردن، مطلب‌هاي مفيدي درباره شيوه‌هاي آگاهي دادن به بچه‌ها تو حوزه‌هاي مختلف دارن، هم خودتون بخونيد، هم به ديگران معرفي كنيد، بچه‌ها امانت هستن دست ما» و در نهايت كاربري با اشاره به نقش مهم خانواده‌ها نوشته: «جاي تمسخر ايده‌هاي آموزشي، باور كنيد اين اتفاق‌ها هميشه ممكنه بيفته. ياد بگيريم از بچه‌هامون محافظت كنيم. يادشون بديم مراقبت باشن. بذاريم قرباني حتي اگه مرتكب اشتباه شده به خانواده پناه ببره، همراه باشيم»