آخرين شانس در سارانسك
سهيل سراييان
به سارانسك رسيديم. شهر كوچكي كه حالا ميزبان جام جهاني شده. به ايستگاه قطار كه مي‌رسي تا مركز شهر چند دقيقه‌اي بيشتر راه نيست. شهر كاملا براي بازي ايران و پرتغال آماده شده است. خيابان‌هاي منتهي به استاديوم را بسته‌اند. ايراني‌ها از كازان و مسكو كم كم مي‌رسند.
سارانسكي‌ها مهمان نواز هستند و آهنگ‌هاي فارسي در رستوران‌هاي خودشان پخش مي‌كنند. چند ساعتي تا بازي زمان باقي مانده. در ميدان اصلي شهر هم موسيقي گذاشته‌اند. شهر سارانسك در گذشته مركز زندان‌هاي مخوف بوده و يكي از دلايلي كه ميزبان جام جهاني شده اين است كه مي‌خواهند نشان دهند تمام دوران سياه به پايان رسيده است.
نكته جالب بازي امروز اميدوار بودن ايراني‌هاست. حس خوبي كه شايد براي اولين‌بار در تاريخ حضورمان در جام جهاني داشته‌ايم. اگرچه كه بايد واقع گرا هم باشيم.
هوا در سارانسك گرم است. بازي امروز هم بايد گرم و زيبا باشد. از كشورهاي مختلف براي تشويق رونالدو به سارانسك آمده‌اند. حالا بايد منتظر باشيم تا ببينيم امروز آيا شانس در خانه ايران را مي‌زند يا نه؟ سفر طولاني جام جهاني خيلي از ايراني‌ها را خسته كرده و منتظر هستند تا سرنوشت تيم ملي امروز مشخص شود. خيلي‌ها نيم‌نگاهي به بليت‌هاي سوچي دارند. شهري كه اگر ايران به مرحله بعدي صعود كند احتمالا آنجا بازي خواهد كرد.
شايد امروز بالاخره ايران خوشحال شود.