بازگشت «آيرون‌من» با قهرماني در ويمبلدون
خط و نشان به سبك جوكوويچ
نواك جوكوويچ هرگز فكر نمي‌كرد در ويمبلدون ۲۰۱۸ بازگشتش را جشن بگيرد. او در اين مسابقات همان جوكوويچ بزرگ گذشته شد. تنيس‌بازي كه گام به گام جلو آمد و با شايستگي چهارمين قهرماني‌اش را در اين مسابقات جشن گرفت. در نيمه‌نهايي در يك مسابقه فوق‌العاده جذاب و تماشايي رافائل نادال، مرد شماره يك، را شكست داد و در فينال كوين اندرسون را به راحتي كنار زد تا جام زرين قهرماني را بالاي سر ببرد. جوكوويچ سي و يك ساله در بازي فينال كوين اندرسون از آفريقاي جنوبي را مثل موم در مشت داشت. حريفش براي اولين‌بار فينال ويمبلدون را تجربه مي‌كرد و به اندازه «نواك» كه در پنجمين فينال خود در ويمبلدون بازي مي‌كرد، سرحال نشان نمي‌داد. اندرسون كه پيش از فينال، مرد شماره هشت تنيس دنيا بود، برابر جوكوويچ، فقط دو ساعت و هجده دقيقه دوام آورد و در نهايت با نتيجه سه- صفر تسليم شد. جوكوويچ در اين مسابقه با آسودگي خاطر و آرامشي مثال‌زدني بازي مي‌كرد. به راحتي سرويس‌هاي مرگبار اندرسون سي و دو ساله را برگشت مي‌داد. انگار نه انگار كه همين اندرسون با سرويس‌هاي سنگينش، پيشتر راجر فدرر را از دور مسابقات حذف كرده بود. «نوله» دو ست اول را با نتايج مشابه شش- دو بُرد. فقط در سِت سوم كمي به زحمت افتاد، با وجود اين، سِت سوم را هم با حساب هفت- شش (هفت- سه) مال خود كرد. جوكوويچ با پيروزي در اين سه سِت متوالي، تعداد گرنداسلم‌هاي زندگي‌اش را به عدد سيزده رساند. يعني در يك‌قدمي پيت سمپراس امريكايي كه با چهارده گرنداسلم، فقط يك پله از او در تاريخ تنيس جلوتر است. البته بالاتر از سمپراس، دو تنيس‌باز ديگر هم هستند. يكي راجر فدرر است با بيست گرنداسلم و دومي رافائل نادال با هفده گرنداسلم. اما با حساب سن و سال جوكوويچ بعيد به نظر مي‌رسد كه او در ادامه زندگي حرفه‌اي‌اش نتواند دست‌كم تا رده دوم اين فهرست بالا بيايد. هرچه باشد او نواك جوكوويچ بزرگ است. مردي كه به نظر بسياري، در اوج خود مثل آدم آهني است؛ بي‌رحم و بي‌اشتباه. او در دو مسابقه آخرش در ويمبلدون نشان داد به زودي دوباره همان «آيرون‌من» معروف مي‌شود. اين قهرماني او نه فقط از اين جهت كه شصت و نهمين قهرماني‌اش در مسابقات تنيس حرفه‌اي بود، اهميت داشت بلكه شروعي دوباره و نقطه عطفي در مسير زندگي‌اش هم بود. جوكوويچ به هر حال حدود دو سال از آن جوكوويچ هميشگي فاصله زيادي داشت. در بهار ۲۰۱۶ در پاريس بود كه آخرين بار توانست در يك گرنداسلم قهرمان شود. در اين مدت كارنامه تنيس او مدام بدتر شد. شكست پشت شكست. آن ناكامي‌ها دلايل زيادي داشت. ابتدا آرنجش آسيب ديد و مجبور به جراحي شد. مدتي به همين دليل از مسابقات دور بود. در كنار اين مسائل، زندگي شخصي‌اش دچار مشكل شد و شرايط روحي او را بدتر كرد. در اين مدت مربيان زيادي عوض كرد و روزهايي سخت را تجربه كرد. او بعد از قهرماني در ويمبلدون گفت كه در اين دو سال روحيات منفي زيادي سراغش آمده بودند؛ نا اميدي، خشم و ترديد، اما اين احساسات منفي در نهايت باعث شد كه در زندگي‌اش تجديد نظر كند و مسير زندگي‌اش را عوض كند و براي اينكه تنيس‌باز بهتري شود، به انسان بهتري تبديل شود. جوكوويچ بعد از قهرماني و كسب جايزه سه ميليون دلاري اين مسابقات گفت كه هيچ‌وقت تصور نمي‌كرد در ويمبلدون بازگشتش را جشن بگيرد. در ميانه مسابقات فكر مي‌كرد كه شكست مي‌خورد و از صعود باز مي‌ماند. جوكوويچ كه حالا با اين قهرماني به رتبه دهم تنيس مردان رسيده، گفت اين قهرماني با تمام قهرماني‌هاي قبلي‌اش فرق دارد. چون براي اولين‌بار پسر خردسالش همراه با مادرش در ورزشگاه بودند و براي اولين‌بار پسرش از نزديك شاهد قهرماني پدر بوده است.