2 عامل تهديدكننده «زاگرس»
آتش‌سوزي در ايلام
اميد سجاديان، عضو هيات مديره انجمن نهضت سبز زاگرس با اشاره به اينكه خشكسالي و بروز پديده گرد و غبار درختان بلوط و پوشش گياهي زاگرس را تهديد مي‌كند، گفت: معيشت بسياري از جوامع محلي وابسته به زاگرس و لازم است كه سازمان جنگل‌ها براي رفع اين مشكلات برنامه‌ريزي كند. سجاديان با اشاره به بيماري پوشش گياهي منطقه زاگرس اظهار كرد: از جمله بيماري‌هاي شايع در اين منطقه مي‌توان به بيماري زغال بلوط، آفت جوانه بلوط و پروانه بلوط اشاره كرد كه مشكلاتي را براي درختان زاگرس به وجود آورده‌اند. وي با بيان اينكه بيماري زغال بلوط از گذشته در جنگل‌هاي زاگرس وجود داشته است، تصريح كرد: طي دهه اخير به دليل خشكسالي، كاهش بارش‌ها و بروز پديده گرد و غبار اين بيماري تشديد شده است و درختان در مقابل آن ضعيف شده‌اند. متاسفانه در حال حاضر نيز بيماري زغال بلوط بسيار شيوع پيدا كرده است و مي‌توان گفت كه تقريبا ۵۰ درصد درختان بلوط زاگرس در نواحي ايلام، لرستان و كهگيلويه و بويراحمد به اين بيماري دچار شده‌اند. اين عضو هيات مديره انجمن نهضت سبز زاگرس تاكيد كرد: لازم است كه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخيزداري روش‌هاي مقابله با اين بيماري را مورد مطالعه قرار دهد و آن را به صورت پايلوت اجرايي كند. درمان بيماري‌هاي زاگرس درخواست جوامع محلي نيز است، چرا كه معيشت بسياري از مردم محلي از همين جنگل‌ها و گياهان تامين مي‌شود. سجاديان تصريح كرد: روش شيميايي براي كنترل بيماري‌ها ملاحظات خاص خود را دارد، چراكه اگر اصولي و مطالعه شده نباشد، مي‌تواند گونه‌هاي طبيعي و جانوري منطقه را از بين ببرد. روش‌هاي ديگري مانند قطع درختان آلوده و ساختن منبع آب در كنار درختان براي مقابله با بيماري زغال بلوط مطرح مي‌شود. وي در ادامه با اشاره به گياهان دارويي و خوراكي منطقه زاگرس اظهار كرد: جاشير، بن‌سرخ، بيلهر، كرفس كوهي، ريواس، چاي كوهي، آويشن دنايي، بومادران، پونه كوهي، هلمه، گل گاو زبان، خاري و درمه كوهي از جمله گياهان دارويي و خوراكي منطقه زاگرس هستند كه به دليل ناآگاهي جوامع محلي و گردشگران در معرض خطر انقراض قرار گرفته‌اند. سجاديان با بيان اينكه متاسفانه در منطقه زاگرس بسياري از گياهان خوراكي و دارويي بدون آنكه به مرحله گل دادن برسند يا حتي ريشه آنها حفظ شود، برداشت مي‌شوند، تصريح كرد: اين كار موجب نابودي كامل نسل اين گياهان شده است. ساختار گياهان دارويي و خوراكي خودرو به گونه‌اي است كه پياز يا ريشه گياه آنها در محيط‌هاي غيرطبيعي قابليت تكثير ندارد. به اين معني كه ريشه اين گياهان را نمي‌توان در مزارع يا گلخانه تكثير كرد. اين عضو هيات مديره انجمن نهضت سبز زاگرس با تاكيد بر اينكه اين گياهان دارويي و خوراكي تنها در رويشگاه‌هاي طبيعي و در مناطق خاص مي‌رويند، گفت: اين گياهان منبع درآمد جوامع محلي هستند ولي برداشت بي‌رويه و غيراصولي بيشتر گونه‌هاي گياهي دارويي را در معرض انقراض داده و حتي برخي گونه‌ها مثل بن‌سرخ و جاشير در برخي مناطق كاملا از بين رفته است.ايسنا