اميررضا كوهستاني به تنهايي يك جشنواره است

همين لحظه كه مشغول خواندن سطور پيش‌رو هستيد، سي‌وهفتمين جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر به ايستگاه آخر رسيده و شب قبل تكليف برگزيدگان در تالار وحدت روشن شده است. كار از كار گذشته و مثل هر سال مجموعه‌اي از غم‌ها، شادي‌ها و اعتراض‌ها به يادگار مانده كه در بهترين حالت با آسيب‌شناسي و دقت در رفع نقايص مي‌توانيم تلاش كنيم در دوره‌هاي آينده آن اتفاق بهتر! رخ دهد. مايلم روي يك نكته انگشت تاكيد بگذارم و از يك حسرت شخصي يعني غيبت بخش مهم و جريان‌ساز تئاتر در ادوار جشنواره بگويم. ماجرايي كه الزاما به امسال و پارسال ارتباط ندارد، ما در تمام 37 دوره گذشته شاهد غيبت هنرمندان شناخته شده تئاتر بوده‌ايم. اما بپذيريد اينكه كناري بنشينيم و شاهد بيرون ماندن بخش عظيم و تواناي تئاتر ممكلت از يك اتفاق مهم سالانه باشيم كمي رنج‌آور است. در همين روزهاي برگزاري جشنواره، كنار يكي از سالن‌هاي مهم برگزاري جشنواره - مجموعه تئاترشهر- و در يك قدمي مديران تئاتر، اميررضا كوهستاني نمايش‌ »بي‌تابستان» را در سالن تئاتر مستقل روي صحنه داشت، نمايشي كه خارج از ايران نيز روي صحنه رفت و با استقبال همراه شد. كوهستاني قصد دارد بلافاصله بعد از پايان اجراها يكي ديگر از نمايش‌هاي موفق گروه تئاتر «مهر»، يعني نمايش «سالگشتگي» را با ايفاي نقش مهين صدري و حسن معجوني در همين سالن تئاتر مستقل روي صحنه بياورد. پرسشي توام با حسرت كه مدام در روزهاي برگزاري جشنواره در سرم تكرار شد اين بود كه چطور امكان دارد يكي از هنرمندان خلاق، با تجربه و از قضا بين‌المللي تئاتر ايران كنار گوش ما و مديران جشنواره در سكوت هميشگي‌اش مشغول به كار باشد ولي هيچ‌ كس از او سراغ نگيرد. درحالي كه به نظرم رپرتوآر آثار اين كارگردان به تنهايي يك جشنواره است. از همين حالا مي‌دانم پاسخ مي‌دهند كه اينها خودشان تمايل ندارند. بله، تمايل ندارند چون مناسبات را رعايت نمي‌كنيم و اكثرا تصور مي‌كنند منظور ما قرار دادن نمايش‌هاي اين چهره‌ها در جدول اجراهاي جشنواره است؛ خير! مقصود چيز ديگري است. . چرا نبايد از توانايي كوهستاني يا جلال طهراني به عنوان دو صدا و رنگ متفاوت در حوزه نمايشنامه‌نويسي (و البته كارگرداني) استفاده كنيم؟ چه محلي از جشنواره تئاتر فجر بهتر براي مواجهه جوانان تئاتر تهران و شهرستان با كارگاه‌ آموزشي نويسنده‌اي قابل مثل اميررضا كوهستاني و جلال طهراني سراغ داريد؟ وقتي هنرمندان بوشهر و كرمان و شيراز به عنوان برگزيدگان سراسر كشور با سرسختي خود را به اين در اصطلاح مهم‌ترين رويداد تئاتري مملكت رسانده‌اند چرا نبايد غني‌تر از قبل به شهر و خانه‌شان بازگردند؟ اين كار چقدر هزينه داشت؟!