سلسله موي دوست
آن پيرزن روستايي فقير عراقي كه با اشتياق قلبي تنها دارايي خود را كه يك راس دام است براي پذيرايي از زائرين
امام حسين(ع) قرباني مي‌كند، ادعاي ناكرده را در عمل اثبات مي‌كند كه آماده است همه چيز خود را در راه قيام امام حسين(ع) و فرزند برومندش نثار كند. پياده‌روي مسير نسبتا طولاني تا كربلا فرصت مغتنمي است براي سير آفاق و انفس و استغراق در بحر انديشه از فلسفه قيام عاشورا تا زمينه‌سازي ظهور و قيام حجت خدا. فرصتي براي مداومت در ذكر و دعا و تهذيب و آماده‌سازي نفس براي طي طريق و نيل به وصال محبوب. فرصتي براي تجربه وحدت در عين كثرت و پرداختن به خود در عين همراهي و هم‌نفسي با ديگر رهروان و سالكان راه عاشقي. كمي سخت‌گيري به جسم براي پرورش و پرواز روح حق‌طلب و خداجويي كه شايق حركت سالك به بارگاه معشوق شود. چنانكه بسيارند رهرواني كه به علت جانبازي و معلوليت و كهولت سن، بي‌پا و به تعبير دقيق‌تر به سر اين ره مي‌پويند كه عشق امام حسين(ع) جلودارشان است و در اين راه سر از پا نمي‌دانند. كنگره عظيم اربعين، به واقع اين ظرفيت را دارد كه همه عاشقان امام حسين(ع) را فارغ از دين و مذهب و نژاد و زبان و ديگر قيود در كنار هم گرد آورد كه آورده و محور وحدت و يكدلي دلدادگان حق و عدالت و حريت در سراسر جهان شود. اميد كه اين پويش مردمي كه با شور و عشق مثال زدني و وصف ناشدني قرين است با معرفت و آگاهي عميق‌تري براي رهروان و توفيق حضور براي جاماندگان همراه شود و از آسيب‌هايي كه بر اثر غفلت يا برخي اغراض در كمين آن است، مصون بماند.