زيدان خودش را پايين‌تر از مسي و رونالدو دانست
وقتي زيزو هم مرعوب مي‌شود
ماجرا از آنجا شروع شد كه سرخيو راموس در انتقاد از 11 سال اهداي توپ طلا به رونالدو و مسي، متلك آبداري به فرانس فوتبال انداخت و خواستار آن شد كه اين نشريه معتبر فرانسوي، هر سال دو توپ طلا اهدا كند؛ يكي به رونالدو يا مسي، يكي هم به بهترين بازيكن در بين ساير بازيكنان دنيا! پس از آن زين‌الدين زيدان در نشست خبري پيش از بازي رئال‌مادريد و كلوب بروژ بلژيك، در واكنش به حرف راموس گفت: «چه بايد گفت؟ مسي 6 توپ طلا دارد و رونالدو 5تا. من در بهترين روزهايم حتي در سال 1998 نيز در اندازه‌هاي اين دو نبودم.» اما آيا حرف زيدان واقعا حقيقت ماجرا را توصيف مي‌كند؟ آيا كريس رونالدو به اندازه 4 توپ طلا بهتر از زين‌الدين زيدان بوده است؟ و اصلا آيا به راستي كسب توپ طلا به دفعات بيشتر، نشانه آن است كه يكي از آن يكي بهتر است؟ آيا كريس رونالدو در تاريخ فوتبال نسبت به يوهان كرويف و دي‌استفانو و ميشل پلاتيني بازيكن بهتري محسوب مي‌شود. كرويف و پلاتيني هر كدام سه‌بار توپ طلا را برده‌اند و دي‌استفانو دوبار و رونالدو پنج‌بار. اما چرا عقل متعارف كساني كه با تاريخ فوتبال آشنا هستند، حكمش اين است كه حداقل كرويف و دي‌استفانو بهتر از كريس رونالدو بوده‌اند؟ ماجرا اين است كه مسي و رونالدو در برهه‌اي خاص، كه بازيكنان تراز اولي چون رونالدينيو و رونالدوي برزيلي و زيدان بازنشسته شده بودند، رقيب يكديگر شدند و رسانه‌ها نيز با پرداختن به رقابت اين دو ستاره، نان‌شان در روغن فرو مي‌رفت و همين باعث شد كه توجه ويژه‌اي نصيب رقابت مسي و رونالدو شود؛ توجهي به مراتب فراتر از رقابت مارادونا و پلاتيني در نيمه اول دهه 1980 يا رقابت گوليت و مارادونا در نيمه دوم همان دهه. البته انصاف بايد داد كه در
10 سال اخير، پديده تازه‌اي هم در دنياي فوتبال شكل گرفته است: استخراج آمار به‌مثابه ركوردهايي مهم. مثلا مسي در مرحله گروهي ليگ قهرمانان بيشتر از رونالدو گل زده است ولي رونالدو در مراحل حذفي ليگ قهرمانان بيشتر از مسي گل زده است. اين آمارگرايي افراطي، رقابت رونالدو و مسي را به مراتب مهم‌تر از رقابت ساير بازيكنان بزرگ در تمامي ادوار تاريخ فوتبال كرده است. هم از اين رو كه اين دو نفر بيش از ديگران به چشم مي‌آيند و 10 سال است كه تيم‌هاي‌شان براي آنها بازي مي‌كنند. ساختار بازي بارسلونا و رئال‌مادريد در دهه گذشته براي موفقيت و گلزني بيشتر مسي و رونالدو طراحي شده بود و همين امر يكي از عوامل اصلي گلزني بي‌وقفه اين دو ستاره بزرگ بوده است. اما هر عاقلي مي‌داند كه گلزني وافر لزوما نشانه بهتر بودن زيدان نسبت به عمرو نيست كه اگر اين‌طور بود، بايد فرانس پوشكاش را بازيكني بهتر از ديه‌گو مارادونا محسوب مي‌كرديم. آيا توماس و مولر و كلوزه كه در جام‌هاي جهاني بيش از رونالدو و مسي گل زده‌اند، در قياس با اين دو ستاره پرتغالي و آرژانتيني، بايد بازيكنان بهتري قلمداد شوند؟ خلاصه اينكه، گل زدن لزوما نشانه بزرگ‌تر بودن و بهتر بودن نيست. معلوم نيست زيدان تواضع به خرج داده يا واقعا مرعوب گل‌هاي پرشمار مسي و رونالدو شده است. اما حتي اگر زيدان هم
مرعوب آمارگرايي افراطي و گلزني وافر اين دو ستاره شود، ما مرعوب اين چيزها نمي‌شويم و قاطعانه اعلام مي‌كنيم زيدان دست‌كم از كريس رونالدو بهتر بوده است!