اتمام دوره رياست جمهوري- گزينه جهادي و همسو با سياست حاكميت!
محمدعلي ابطحي
الف) مهمترين چالش رييسجمهوري فعلي اتمام دوره رياستجمهوري است. اقدامي كه هر روزش چالش است. چالشهاي چند جهته. يكي چالش با جامعهاي كه بار فقر و اقتصاد و گراني بر دوش آنهاست و مرتب توقع حل آنها را دارند. يك سوي ديگر چالش هم اتمام سال آخر با اين شرايط اجتماعي و مشكلات است كه در صدر آن ويروس فراگير كروناست كه چرخهاي رو به توقف اقتصاد را در جامعه ويروسزده هراسان و متوقف ميكند. سوي ديگر آن هم مسائل جهاني است. هر كس هر جاي دنيا مشكلي دارد، انتخاباتي دارد، دشمني دارد، جنگي دارد، يك بخش از مذاكراتش درباره ايران است. در ادامه جهتهاي چند سويه چالشهاي رييسجمهوري براي پايان بخشيدن به اين يك سال پاياني، مسائل داخلي است. مجلس، زاويه گستردهاي با رييسجمهوري دارد. شروع توفاني مجلس با بستن كمربند استيضاح و عدم كفايت رييسجمهوري بود كه البته با مهار آن توسط رهبري انقلاب و دستور به ادامه كار از شدت توفان كاسته شد ولي سر كردن با اين مجلس، سوي ديگر چالش سال پاياني است. تغيير اردوگاه همكاران رييسجمهوري هم در اين حوزه نكته مهمي است. اينها ابعاد يك چالش واحد است كه بزرگترين چالش رييسجمهوري فعلي در آن است؛ چالش به پايان رساندن سال آخر.
ب) در مورد اينكه چه كس يا كساني بهتر ميتوانند مشكل را حل كنند و گزينه كيست هم بايد بگويم چون تاثيرگذاران را سياست واحدي است و سمتدهي كشور به سوي اداره شدن آن با مجموعه يكدستي است كه آن را تفكر جهادي ميدانند و افراد شاخص اين تفكر محدود هستند، نظر ديگران مهم نيست. بنابراين پيشبيني ميشود، افرادي در مظان حل اين مشكلات قرار گيرند كه در اين چارچوب قرار داشته باشند حتي اگر اكثريت مردم آن را نپسندند.
معاون پارلماني
دوران رياست جمهوري خاتمي