يك خبر و سه‌چهره / آيا مي‌توان با سينما و تلويزيون، نسل تازه را از فضاي مجازي دور كرد؟
نبايد انكار كنيم
عليرضا داوودنژاد٭/ بچه‌هاي ما بيشترين زمان زندگي خود را در فضاي مجازي مي‌گذرانند؛ در فضايي كه با بسته‌بندي تصوير و صدا مديريت مي‌شود و آنها را محو خود كرده.
ما اين حضور را به اقتضاي زمانه آنها نمي‌توانيم انكار كنيم. انكار جز دور كردن و فاصله انداختن ما و نسل تازه، هيچ كارايي ديگري ندارد. بايد به اندازه آنها به اين فضا آگاه شويم و درباره آن بدانيم و حتي حضور داشته باشيم. سينما و تلويزيون، بخشي از زندگي نسل تازه را پر مي‌كند و بخش بزرگ‌تر در اختيار همين دنياي تازه است كه آنها را با بازي‌هاي مختلف، سايت‌هاي مختلف، برنامه‌هاي مختلف سرگرم مي‌كند. ما بايد به دانايي درباره اين فضاها برسيم و با حضور موثر در فضاي ديداري و شنيداري، همراه آنها شويم و از آنها مراقبت كنيم. با فيلم ساختن در سينما يا برنامه‌هاي تلويزيوني مي‌توانيم بخشي از زمان زندگي و سرگرمي آنها را تامين كنيم، اما با اين برنامه‌ها مساله حل نمي‌شود. بايد نظام آموزش سينمايي و رسانه‌اي خود را با توجه به اين تغييرات تغيير دهيم، بايد موانع توليد سمعي و بصري را از سر راه برداريم و بازاري امن به وجود بياوريم تا برنامه‌هايي متناسب با خواست و تقاضاي اين بچه‌ها، در فضاي سمعي- بصري كشور از جمله فضاي مجازي توليد كنيم و ابتكار عمل را در دست بگيريم.
٭ كارگردان و تهيه‌كننده
اين دنيا واقعي است
بيژن بيرنگ ٭/فراگير شدن استفاده از اينترنت، اپليكيشن‌ها و سايت‌هاي مختلف در ميان كودكان، نوجوانان و جوانان، تنها مشكل ما نيست. همه جهان درگير اين پديده هستند. اين دنيا هم آنچنان كه مي‌گويند، مجازي نيست. براي آنهايي كه در آن سرگرم هستند، دنيايي واقعي و عيني است. آنها در همين فضا دوست پيدا مي‌كنند، حرف مي‌زنند، معاشرت مي‌كنند و در نهايت ديده مي‌شوند.
اينترنت به آنها امكان ديده شدن و شنيده شدن مي‌دهد. اتفاقي كه در زندگي واقعي سخت و كم رخ مي‌دهد؛ ما هم كار چنداني از دست‌مان برنمي‌آيد؛ نمي‌توانيم كسي را به زور مجبور كنيم كه سرش را از لپ‌تاپ و مانيتور بيرون بياورد و به سينما بيايد يا سريال تلويزيوني ببيند. ما فقط مي‌توانيم اين دنيا را شناسايي كنيم، نيازسنجي كنيم و همراه شويم. سينماگران، برنامه‌ريزان فرهنگي و مديران، همه و همه بايد از اين دنيا شناخت مناسب به دست بياورند؛ از نيازهاي همين بچه‌هايي كه ساعت‌ها پاي كامپيوتر، لپ‌تاپ، نت‌بوك و موبايل‌هاي اسمارت‌فون خود هستند و هرازگاهي لبخند مي‌زنند يا حتي بغض مي‌كنند، ما بايد نيازسنجي كنيم و به اين نيازها پاسخ دهيم و به جز اين كاري از دست ما برنمي‌آيد.
٭ كارگردان و برنامه‌ساز
جبهه‌گيري فايده ندارد
محمد بحراني ٭/ نمي‌دانم چرا مي‌گويند كودكان، نوجوانان و جوانان زياد در فضاي مجازي وقت مي‌گذرانند و اين اصلا خوب نيست. نمي‌دانم چرا كسي به اقتضاي زمانه آنها توجه نمي‌كند و اينكه، دنياي مدرن امروزي، همين دنياي اينترنت، اپليكيشن، سايت‌ها و... است. زمان ما هم همين جبهه‌گيري‌ها و مقاومت‌ها درباره تلويزيون و ويديو وجود داشت و زمان پدران‌مان درباره راديو و سينما.
نمي‌توانيم با بزرگ‌ترين رسانه دنيا مقابله كنيم و اصلا نبايد در اين مسير بيفتيم. زمانه عوض شده و شرايط تغيير كرده. بهتر است به جاي ايستادن در مقابل آن يا مبارزه با اتفاقي همه‌گير كه در نهايت هم به بن‌بست مي‌رسد، همراه اين تغييرات شد. با اين همراهي، شناخت و آگاهي مي‌آيد و فعاليت براي حضور در اين فضا. همين حالا اتفاق‌هاي خوبي مثل فيلم نت و تي‌وي پلاس در فضاي مجازي در جريان است.
آيا مي‌توانيم بگوييم وقتي كودك يا نوجواني مي‌تواند اپليكيشن كامل «كلاه قرمزي و پسرخاله 93» را بخرد و هروقت خواست تماشا كند، اتفاق بدي است؟ اين زمانه با تكنولوژي، دسترسي را آسان كرده و بهتر است براي اين دسترسي آسان با شناخت و برنامه‌ريزي درست، خوراك خوب و مناسب ايجاد كنيم .
٭بازيگر و صداپيشه مجموعه كلاه قرمزي