بزنگاه
در زندگي زخم‌هايي هست كه مثل خوره در انزوا روح را آهسته در انزوا مي‌خورد و مي‌تراشد. اين دردها را نمي‌شود به كسي اظهار كرد، چون عموما عادت دارند كه اين دردهاي باورنكردني را جزو اتفاقات و پيشامدهاي نادر و عجيب بشمارند. در اين دنياي پست پر از فقر و مسكنت، براي نخستين‌بار گمان كردم كه در زندگي من يك شعاع آفتاب درخشيد- اما افسوس، اين شعاع آفتاب نبود، بلكه فقط يك پرتو گذرنده، يك ستاره پرنده بود.
بوف كور / صادق هدايت
فلاش‌بك
اگـه راستشو مي‌گفتـي خيلـي بهتـر بـود. مي‌دوني! واسه يه دروغ كوچولو همش بايد دروغ بگي...
دهليز/ بهروز شعيبي