تركيب مجلس ميتواند تغيير كند
فاطمه راكعي
در فرصت 100 روزه باقيمانده تا زمان انتخابات، باز هم اين بحث ايجاد ميشود چه افرادي و با چه ويژگيهايي بايد به مجلس راه يابند. بحثي كه هرچند در همه ادوار برگزاري انتخابات شاهد آن بودهايم اما در اين دوره و با توجه به اتفاقاتي كه در هم دوران شدن با دو سال اول عمر دولت روي داده، اهميت بيشتري يافته است. انتخابات مجلس شوراي اسلامي كه با فاصله دو ساله از انتخابات رياستجمهوري، شكل ميگيرد فرصتي را براي ايجاد تفكر سياسي خاص فراهم ميآورد. تفكري كه در سطح كشور به طور گسترده استقرار پيدا ميكند، به نوعي ميتواند معادلات سياسي را به نفع دولت بر سر كار تغيير دهد. مردم و چهرههاي شاخص سياسي هم با اين نظريه بيگانه نيستند. همگان به خوبي ميدانند زماني كه دولت دهم بر سر كار آمد به گونهاي توانست تفكرات عموم را با گفتمان دولتمردان يكسان كرده و از اين راه موفق شد اكثريت تركيب مجلس را به نفع خود تغيير دهد. تركيبي كه به خوبي ميدانيم در تصويب قوانين به چه گونه رفتار ميكنند و در برابر دولت و اقدامات اجرايي دولتمردان چه واكنشي از خود نشان ميدهند. گاهي شاهد ادبياتي هستيم كه عليه دولت و حتي تفكر مقابل خود يعني اصلاحطلبان با آگاهي داشتن از ميزان جمعيتي از مردم كه از طرفداران آنها محسوب ميشوند بهكار ميبرند. آنها حتي به خود اجازه ميدهند كه پشت تريبوني كه مقدس است و تنها بايد صدايي از آن بلند شود كه فرياد منافع ملي و حمايت از مردم را سر دهد، منافع جناحي را مطرح ميكنند. اينك انتخابات پيشرو بهترين فرصت براي تشكيل مجلسي عاري از تندرويها و بياخلاقيها است. دولت اعتدال كه از لحاظ تفكر سياسي به اصلاحطلبان نزديك است، خواهد توانست در تغيير اين تركيب مثبت و موثر عمل كند تا كسانيكه در برابر اكثريت ملت اقليت اندكي به شمار ميآيند و ناسپاسيهاي زيادي در حق دولت و در برابر حركتهاي سنجيده آن روا ميدارند، صاحب اكثريت كرسيهاي مجلس نشوند. بارزترين اين ناسپاسيها در مورد برجام روي داد. موضوعي كه با وجود تصريح رهبري معظم انقلاب بر تاييد تيم مذاكرهكننده هستهاي، همچنان برخي را در جبهه مخالفت با برنامههاي دولت قرار داده است. كشور ما در دوران پسابرجام نيازمند مجلسي است كه شايسته ملت بزرگ ايران و همكاري موثر با دولت باشد. قطعا دولت نيز بر آن است تا اين تركيب را تغيير دهد. خبرهاي خوبي هم از تلاشهاي جريان اصلاحطلبي براي شركت در انتخابات رسيده است. اصلاحطلبان با استفاده از تجاربي كه در سالهاي اخير داشتند به اين نتيجه رسيدهاند كه بايد كاملا همصدا بوده و از تفرق و چنددستگي پرهيز كنند. اين جريان اگر از سوي بزرگان اصلاحات و با تدبير و درايت آنها هدايت شوند خواهند توانست اكثريت مجلس را به دست بگيرند. در اين ميان دولت هم با نظارتي كه بر اجراي صحيح انتخابات خواهد داشت، ميتواند آن را به رقابتي سالم و قانوني تبديل كند تا كساني وكالت مردم را به دست گيرند كه براي آنها نفع منافع ملي بر سود جريان خاص سياسي ارجحيت دارد.