اعتراض، سكوت، انتخاب
شهين دخت ميان دشتي٭
هرچند بررسي عملكرد يك ساله آموزش و پرورش بر مبناي سال تحصيلي صورت مي‌گيرد و شاخص‌هاي يك سال تحصيلي را بايد از مهر سال قبل تا مهر سال آينده مورد ارزيابي قرار داد اما با توجه به اينكه در پايان سال افكار و اذهان متوجه تصويري است كه از يك نهاد يا دستگاه در طول سالي كه گذشت شكل گرفته است ما نيز بر آن شديم تا تصويري از آموزش و پرورش را در سال 94 ارايه دهيم. تصويري كه به طور قطع همه‌جانبه نخواهد بود، فقط بر اساس آنچه برجسته‌تر بوده و آن هم بيشتر با نگاه به شرايط عنصر مهم اين نهاد يعني «معلم» صورت گرفته است، ارايه مي‌شود.
وقتي از عملكرد آموزش و پرورش بخواهيم سخن به ميان آوريم، شاخص‌هاي فراواني به ويژه كيفيت و عدالت آموزشي را بايد مورد توجه قرار دهيم. اما تب و تاب‌هاي معلمان به عنوان متوليان اصلي
امر آموزش نمودهاي بيروني تمام شاخص‌هايي هستند كه نيازمند ارزيابي‌اند.
وقتي از يك نظام آموزشي كارآمد سخن به ميان مي‌آوريم مي‌توان كارآمدي يا ناكارآمدي آن را در سيماي معلمان آن نظام ديد، به قول معروف «رنگ رخسار حكايت كند از سر درون».
جامعه معلمي سنسور وضعيت آموزشي ما است. فرياد، سكوت، رضايت، انزوا، نااميدي، اميدواري، پويايي، نشاط، افسردگي و بسياري از متغيرهاي رفتاري و رواني معلمان نشان مي‌دهد كه در مدارس و كلاس
درس چه مي‌گذرد، چراكه آنچه مهم است رويداد آموزشي و فرآيند آموزشي است كه در ارتباط با معلم و شاگرد و در يك موقعيت آموزشي روي خواهد داد.
تب و تاب اعتراضات سال 93 معلمان به سال 94 هم كشيده شد و معلمان معترض تابستان را هم به فصل اعتراض تبديل كردند.
جامعه معترض معلمان فقط كساني نبودند كه مي‌آمدند يا در فضاي رسانه‌اي ديدگاه‌ها و نظرات خود را منعكس مي‌كردند بلكه به هر مدرسه‌اي كه مي‌رفتي و پاي سخن هر معلمي كه مي‌نشستي شاهد نارضايتي‌هاي شديد و عميق مي‌بودي.
در حالي معلمان پس از اعتراض‌هاي آشكار نيمه اول سال، پاييز را به ظاهر در سكوت گذراندند كه جامعه در تب و تاب انتخابات اسفند بود. نمايندگان كه استيضاح فاني را ابزاري ساخته بودند براي جلب نظر معلمان استيضاح را حالا منتظر برداشت بودند؛ انتظاري كه هوشمندانه معلمان به آن پاسخ دادند و دست ياري به سوي كساني دراز كردند كه معلم و آموزش را ابزار اهداف شخصي خود نسازد.
هرچند بخشي از معلمان پس از اعتراض و سكوت در فصل انتخابات چندان فعال و اميدوار وارد صحنه نشدند ولي اكثر فعالان و كنشگران صنفي و سياسي كه تقابل‌ها را فرسايشي ديدند روزنه تعامل را گشوده نگه داشته و با انتخاب مسيري كه بتواند بر قدرت موثر تعاملي آنها بيفزايد هفتم اسفند و روزهاي پاياني سال 94 را فرصتي دانستند كه از آن بهره بردند.
حال بايد ديد سال 95 معلمان پس از يك سال كه در سير اعتراض، سكوت و انتخاب كنشگري كردند چگونه مطالبات خود را پيگير خواهند شد و چگونه مسائل آموزش و پرورش را در چرخه افكار عمومي و مجلس و دولت طرح خواهند كرد.
٭مسوول صفحه مدرسه اعتماد