سال 91 با بيشترين فاصله درآمد و هزينه خانوار
روند هزينه و درآمد خانوارها طي 10 ساله گذشته صعودي بوده و غالبا هزينه خانوارها بيش از درآمد آنها بوده، اما اوج اين اختلاف سال 91 است.
بررسي آمار هزينه و درآمد خانوارها نشان مي‌دهد كه تقريبا هميشه هزينه خانوارها بيش از درآمد آنها بوده است. در برخي سال‌ها اين اختلاف كمتر و در برخي سال‌ها اين اختلاف بيشتر بوده است. در سال 85 و 86 هزينه و درآمد بيش از ديگر سال‌ها به هم نزديك منطبق بوده. اما در سال‌هايي مانند 83، 84، 87، 88 و 89 اين اختلاف كمي بيشتر شده است. سال 90 اوج اختلاف درآمد و هزينه خانوارها بوده است به گونه‌اي كه درآمد خانوار در سال 90 معادل يك ميليون و 100 هزار تومان و هزينه آنها يك ميليون و 600 هزار تومان بوده است. در سال 93 كه آخرين سال مورد بررسي مركز آمار است درآمد حدود دو ميليون و 300 هرار تومان و هزينه‌ها دو ميليون و 400 هزار تومان عنوان شده است.
با اين حال كارشناسان معتقدند آمارهاي مربوط به ميزان درآمد خانوارها خيلي دقيق نيست و استناد گزارش دخل و خرج خانوارها به‌صورت پيمايشي انجام مي‌گيرد، به‌نحوي كه به‌صورت ميداني از خانوارها راجع به مخارج‌شان و در انتهاي مصاحبه از درآمدشان سوال مي‌شود و به‌طور طبيعي هيچ جاي دنيا مردم علاقه‌اي به ابراز واقعي درآمدشان ندارند. آنچه درخصوص دخل و خرج خانوارها بيان مي‌شود بيشتر ميانگين درآمد و هزينه را به تصوير مي‌كشد و در بعضي شهرها خيلي بيشتر و در بعضي هم خيلي كمتر. در يك جامعه ناهمگون مانند ايران كه هر بخشي از آن از نظر توسعه‌يافتگي با بخش ديگر متفاوت است نمي‌توان ميانگين محاسبات را مبنا قرار داد چون در اين حالت بخش بسيار زيادي از اطلاعات از بين مي‌رود و ناديده گرفته مي‌شود. ما تعداد بسياري شهر كوچك داريم با جمعيت چندهزارنفري و در مقابل كلانشهرهايي با جمعيت چندميليوني كه هزينه‌هاي زندگي در آن به‌شدت متغير است. دستمزدها در نواحي مختلف متفاوت است. بر اين اساس اعلام ميانگيني از هزينه‌ها و درآمدها هيچ تصويري از جامعه ايران به دست نمي‌دهد. به‌گفته راغفر، اين آمار حتي در تعيين خط فقر هم موثر نيست، چون ما داراي يك خط ملي فقر نيستيم و اين خط در مناطق مختلف بسيار متفاوت است.