اوج حاشيه و اختلاف در اين روزهاي وزنه‌برداري ايران
بحران مديريت
وحيد جعفري
وزنه‌برداري ايران در حال تجربه بحراني جديد است و شواهد حكايت از اين دارد كه تصميمات اشتباه و مديريت نامناسب دليل اصلي اين موضوع است.
شنبه يك روز پاييزي در 11 سال پيش بود كه وزنه‌برداري ايران در زمان رياست علي مرادي بر اين رشته بزرگ‌ترين بحران تاريخ اين رشته را تجربه كرد.
اول مهر ماه ۱۳۸۵ بود كه پس از اعلام خبر مثبت شدن دوپينگ ۹ تن از وزنه‌برداران تيم ملي از سوي فدراسيون جهاني، نشستي در محل كمپ تيم ملي برگزار شد و طي آن يوردان گئورگي ايوانف، سرمربي بلغاري آن روزهاي تيم ملي به همه وزنه‌برداران اعلام كرد كه به غير از رضازاده و ابراهيمي، ساير وزنه‌برداران تيم ملي دوپينگي هستند. بدين‌ترتيب، تمرينات لغو شد و تمام وزنه‌برداران براي رفتن به منازل‌شان آزاد شدند. البته اين پايان ماجرا نبود و خطري بزرگ‌تر به نام محروميت تيم ملي، وزنه‌برداري ايران را تهديد مي‌كرد كه علي مرادي و ايوانف شبانه به دومينيكن محل برگزاري رقابت‌هاي جهاني رفتند تا با حضور در كنگره مسابقات جهاني سال ۲۰۰۶، شرايط حضور تيم ملي را در اين رقابت‌ها مهيا كنند و در نهايت حسين رضازاده به عنوان تنها نماينده ايران راهي مسابقات شد. اين درحالي است كه وزنه‌برداري ايران سال قبل از محروميت يك ساله به علت دوپينگ ۵ وزنه‌بردار خارج شده بود. اين تازه آغاز داستان و حواشي بود، چون اين پرسش مطرح بود كه چرا از ميان ۱۰ وزنه‌برداري كه تست دادند تنها يك نفر و آن هم حسين رضازاده دوپينگ‌اش مثبت اعلام نشد؟! رضازاده كه آن روزها به عنوان هركول وزنه‌برداري جهان شناخته مي‌شد، از طرف هم تيمي‌هايش مورد حمله و انتقاد قرار مي‌گرفت و خيلي‌ها بر اين باور بودند كه او نيز دوپينگ كرده و تنها با لابي‌گري و علاقه‌اي كه تاماش آيان، رييس فدراسيون جهاني به رضازاده كه به نوعي تبديل به سمبل وزنه‌برداري دنيا شده بود از اين مخمصه رهايي يافته است. باري، تيغ تيز انتقادات تنها به سمت رضازاده نبود و علي مرادي نيز به عنوان رييس فدراسيون راهي جز رفتن از وزنه‌برداري نداشت. خيلي‌ها هم تقصير را متوجه مرد كاركشته‌اي چون ايوانف بلغاري مي‌دانستند؛ مربي با تجربه‌اي كه بعد از تمام خدماتش به وزنه‌برداري ايران مجبور به ترك كشورمان شد. با كنار رفتن مرادي، بهرام افشارزاده، رياست فدراسيون را به دست گرفت تا اين فدراسيون نابود شده را بازسازي كند و تا حدود زيادي در اين امر موفق بود.
در ادامه حسين رضازاده با تمام حاشيه‌هاي ريز و درشت، سكان هدايت فدراسيون را در دست گرفت. با روي كار آمدن رضازاده، وزنه‌برداري در ابتداي كار خوب عمل كرد و نتايج مناسبي كسب كرد؛ اما بعد از يك مدت، بحران باز سراغ وزنه‌برداري آمد تا دوپينگ و ضعف مديريت يك بار ديگر وزنه‌برداري ايران را در آستانه تعليق و محروميت قرار دهد. در اين مدت علي مرادي كم از رضازاده انتقاد نمي‌كرد تا اينكه با كنار رفتن حاج‌حسين كه وزارت به دليل حضورش در شوراي شهر مانع ماندنش در فدراسيون شد، مرادي بعد از يك دهه به عنوان رييس به فدراسيون وزنه‌برداري بازگردد. خيلي‌ها بازگشت مرادي را به فال نيك گرفتند و يادآور روزهاي اوج وزنه‌برداري شدند و خيلي‌هاي ديگر هم ياد دوپينگ، محروميت، تعليق و... افتادند. جالب اينكه علي مرادي كه رييس شد حسين رضازاده در تلافي گذشته شروع به انتقاد از مرادي كرد و او را ناتوان در امر رياست دانست. مرادي هم شمشير را از رو براي رضازاده بست و پاسخش را داد. مرادي سياست حمله را در دستور كار قرار داد و نه به منتقدان داخلي بلكه در جبهه مخالف تاماش آيان، رييس فدراسيون جهاني نيز جاي گرفت و در انتخابات اخير فدراسيون جهاني خود را در صف رقباي آيان قرار داد و به‌شدت از رييس كهنه كار جهاني وزنه‌برداري و سياست‌هايش انتقاد كرد و كار او را تمام شده دانست. مرادي به اميد اينكه آيان اين‌بار ديگر از وزنه‌برداري خواهد رفت با مخالفان و رقباي او بيعت كرد؛ اما در نهايت آيان باز رييس شد تا مرادي علاوه بر اينكه در هيچ كدام از پست‌هايي كه نامزد دريافت سمت در فدراسيون جهاني شده بود ناكام بماند، بلكه خشم و غضب آيان را نيز بيخ گوش خود و وزنه‌برداري ايران احساس كند. حالا اين ترس وجود دارد كه آيان درصدد تلافي برآمده و سناريويي پيچيده، از دوپينگي معرفي شدن وزنه‌برداران ايران تا محروميت و تعليق فدراسيون كشورمان براي وزنه‌برداري بچيند.
اشتباهات مرادي به اينجا ختم نشده و او در دعواي اخير وزنه‌برداري بين كيانوش رستمي، قهرمان المپيك و سجاد انوشيرواني، سرمربي تيم ملي موضع درست و روشني نگرفت تا وزنه‌برداري يك بار ديگر با بحران مواجه شود. رستمي همچون قبل از المپيك خواستار تمرينات انفرادي بود و اين با مخالفت انوشيرواني همراه بود. رستمي اعلام كرده و مي‌كند كه با اين روش بهتر نتيجه مي‌گيرد و انوشيرواني اين كار را بي‌احترامي به سرمربي و بازيكن سالاري مي‌داند. باري اين داستان حالا به جايي ختم شده كه سجاد انوشيرواني، نايب‌قهرمان المپيك لندن قيد سرمربيگري تيم ملي را زده و اعلام كرده است «از اينكه مقابل ورزشكارسالاري ايستادم خوشحالم و تا زماني كه علي مرادي رييس فدراسيون باشد، به تيم ملي برنمي‌گردم.»
جالب اينكه مرادي بلافاصله جانشين انوشيرواني را معرفي كرد تا مشخص شود كه او از قبل از كنار رفتن سرمربي تيم ملي فكر كرده و تصميم به معرفي جانشين او گرفته بود. فدراسيون خيلي سريع محسن بيرانوند را به عنوان سرمربي تيم ملي معرفي كرد.
سرمربي جديد تيم ملي وزنه‌برداري نيز اعلام كرد: «تكليفي بر گردنم گذاشته شده كه سرمربي تيم ملي شوم و در اين راه هرچه بلد هستم را به كار مي‌گيرم و اردوي تيم ملي از شنبه آغاز مي‌شود؛ ما تلاش كرديم انوشيرواني برگردد. رستمي به شيوه سابق تمرين خواهد كرد.» مهدي عطار اشرفي، پيشكسوت وزنه‌برداري نيز در واكنش به اتفاقات اخير اعلام كرده است «اگر مي‌دانستم علي مرادي قرار است سجاد انوشيرواني را كنار بگذارد و چنين شخصيتي پيدا مي‌كند 33 سال پيش كه شاگردم بود اخراجش مي‌كردم.»