نقطه چهارم، طرح‌هايي با پسوند سياسي
در اين ميان اما طرح‌هاي سياسي هم از ديگر مشكلات موجود ميان روابط مجلس و دولت بود؛ طرح‌هايي كه يك شبه با چند امضا بيرون مي‌آمدند. دولت مخالف آنها بود و مجلس سخت پشتيبان‌شان. طرح‌ها از همان روز تحليف حسن روحاني كليد زده شد. نخستين آنها پنجم شهريور ماه اعلام وصول شد. بعد از طي سريع مراحل بررسي و تصويب 14 روز بعد به دولت ابلاغ شد. اين طرح، «طرح پيگيري حقوقي- سياسي كودتاي 28 مرداد 1332 توسط دولت‌هاي امريكا و انگليس عليه دولت ملي ايران» نام
داشت.
طرحي كه دليل تهيه آن هم جالب بود؛ احتمال حضور جك استراو در مراسم تحليف حسن روحاني. مخالفان دولت ميگفتند كه وزير خارجه اسبق انگلستان به دليل آنكه زماني يكي از طرفهاي ايران در مذاكرات هستهاي بوده كه منجر به تعليق بخشي از فعاليتهاي هستهاي كشورمان شد، و به همين دليل اعلام كردند كه مجلس اجازه حضور جك استراو در مراسم تحليف روحاني را نخواهد داد كار به همين جا ختم نشد و اين مشكلات خيلي زود و در خلال مذاكرات هستهاي خود را به شكل طرح‌هاي متعددي نشان داد كه هر چند به دليل مخالفت‌هايي كه بيشتر از سوي رييس مجلس اعمال مي‌شد، در دستور كار قرار نگرفت اما نشان ميداد كه مسير عمومي مجلس با راهي كه دولت براي پيمودن ترسيم كرده است، تفاوتهاي عمدهاي دارد.
طرح‌هايي همچون «الزام دولت به غني‌سازي 60 درصدي» يا «لزوم تصويب توافقنامه ژنو در مجلس» در شرايطي كه نمايندگان مخالف مذاكرات هستهاي اصرار داشتند تا يك نفر از كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي هم به تيم مذاكره‌كننده اضافه شود، بارها در مجلس مطرح شد و
ده‌ها نماينده پاي آن را امضا كردند.