رشد محدود جمعيت شاغل در ۱۲ سال گذشته
بررسي روند تحولات بازار كار طي 11 سال گذشته نشان مي‌دهد تعداد شاغلان طي 12 سال گذشته (۸۴ تا ۹۵) بين ۲۰ تا ۲۲ ميليون نفر بوده است به طوري كه بيشترين تعداد افراد شاغل به سال ۹۵ مربوط مي‌شود كه در اين سال ۲۲ ميليون و ۵۸۸ هزار و ۵۳ نفر شاغل بوده‌اند. هر چند تعداد جمعيت شاغل كشور طي سال‌هاي ۹۰ تا ۹۵ روند صعودي داشته و از حدود ۲۰ ميليون و ۵۰۰ هزار نفر به ۲۲ ميليون و ۵۸۸ هزار نفر رسيده است، اما همچنان تفاوت تعداد شاغلان طي بازه دوازده ساله ۸۴ تا ۹۵ در حدود دو ميليون نفر است. اين ميزان افزايش در مقايسه با رشد بيش از پنج ميليون نفري شاغلان در دهه ماقبل آن يعني سال‌هاي ۷۵ تا ۸۴ بسيار محدود است. بررسي و تحليل آمار بازار در بازه زماني مذكور حاكي از آن است كه اقتصاد ايران طي سال‌هاي ۸۴ تا ۹۳ از نظر اشتغالزايي عملكرد مطلوبي نداشته است و در اين مدت فقط ۷۰۰ هزار شغل ايجاد شده است؛ يعني اشتغالزايي سالانه فقط براي ۷۰ هزار نفر! در حالي كه سالانه حدود ۸۰۰ تا ۸۵۰ هزار نفر عرضه جديد نيروي كار كشور است. اين عملكرد در شرايطي رقم خورده است كه دقيقا طي همين دوره سهم جمعيت جوان (۱۵ تا ۳۴ سال) از كل جمعيت كشور به بيش از ۴۰ درصد رسيد. عدم افزايش تعداد شاغلان و همچنين همزماني آن با موج جوان جمعيت كشور و افزايش روزافزون فارغ‌التحصيلان، بيانگر نياز اقتصاد ايران به اشتغالزايي قابل توجه براي سال‌هاي آينده است تا اين سياستگذاري‌ها بتواند صرفا منتج به اشتغالزايي براي «متقاضيان جديدالورود به بازار كار» باشد. علاوه بر اينكه دولت بايد براي متقاضيان جديدالورود به بازار كار تمركز كند، كشور با تعداد زيادي از نيروي انباشت بيكار از سال‌هاي گذشته مواجه است كه اين عقب‌ماندگي نيز بايد همزمان جبران شود. در عين حال طي دو سال گذشته حدود يك ميليون و ۳۰۰ هزار نفر به جمعيت شاغل كشور اضافه شده و اين افزايش اشتغال در شرايطي رخ داده كه انباشتي از جمعيت غيرفعال در اقتصاد كشور شكل گرفته و طي دو سال اخير بخشي از آنها تصميم به ورود به بازار كار گرفته‌اند.