سهم ناچيز صادرات كالاهاي صنعتي داخلي
سهم بسيار ناچيز كالاهاي صنعتي نهايي (شامل كالاهاي سرمايه‌اي، وسايل نقليه و كالاهاي مصرفي بادوام، نيمه‌بادوام و كم‌دوام) از صادرات ايران در برابر سهم بالاي ۵۰ درصدي اين اقلام از صادرات جهان و از سوي ديگر سهم بيش از ۹۰ درصدي مواد خام و اوليه از كل صادرات كالاهاي صنعتي ايران در برابر سهم ۳۵ درصدي اين اقلام از صادرات جهان، به روشني نشان مي‌دهد كه ايران به طور كلي صادركننده مواد خام و اوليه است.صادرات كالاهاي صنعتي نهايي ايجاد‌كننده ارزش افزوده و اشتغال صنعتي (مستقيم و غيرمستقيم) هستند و با ايجاد عمق صنعتي زنجيره‌اي از خدمات پشتيبان صنعت را ايجاد مي‌كنند. در مقابل صادرات مواد خام و اوليه براي واردات كالاهاي مصرفي نهايي به مفهوم صادرات شغل‌ها به خارج از مرزها است. در اين شرايط كنوني اقتصادي كشور، افزايش نرخ ارز به بهانه افزايش صادرات، در عمل منجر به افزايش بهاي توليدكنندگان داخلي (اعم از مصرف‌كننده مواد اوليه داخلي يا وارداتي) مي‌شود. در نتيجه با توجه به كاهش مصرف داخلي و به تبع آن تشديد ركود، كاهش ميزان توليد داخلي حاصل مي‌شود. در همين حال افزايش نرخ ارز صادرات مواد اوليه و خام را شدت مي‌بخشد. سهم كالاهاي صنعتي نهايي از كل صادرات ايران و جهان نشان مي‌دهد كه در طي سال‌هاي ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۴ ميلادي به علت افزايش بهاي نفت و مواد خام و اوليه باعث كاهش سهم جهاني شده است. همچنين سهم مواد خام و اوليه از كل صادرات كالاهاي صنعتي ايران و جهان در جهان ۳۵ درصد و در ايران بالاي ۹۰ درصد است.