ياد بعضي نفرات

خوشبختانه نظر برگزار‌كنندگان سي و ششمين جشنواره فيلم فجر تغيير كرد و مراسم افتتاحيه آن برگزار شد. آن هم در حالي كه معلوم نيست چه اصراري به كم كردن برنامه‌هاي حاشيه‌اي اين جشنواره است. انگار متوليانش باور ندارند بدون اين حاشيه‌ها جشنواره مبدل به هفته فيلمي كم‌جنب‌وجوش مي‌شود. در اغلب جشنواره‌هاي فيلم دنيا، بخشي از شور و نشاط آن وابسته به همين حاشيه‌ها است. فرش قرمز پهن  مي‌كنند. ميهمانان سرشناس دعوت مي‌شوند و برنامه‌هاي متفرقه جذاب مي‌گذارند. حالا تصور كنيد ديروز مراسم افتتاحيه برگزار نمي‌شد. حاشيه جشنواره فيلم فجر از آنچه هست هم كم‌رونق‌تر مي‌شد. برگزار‌كنندگان جشنواره بايد يادشان باشد كيفيت فيلم‌ها ربطي به آنها ندارد. وابسته به توان و شرايط هنرمندان و شل كن، سفت كن مميزان و مسوولان سينمايي است. اگر مي‌خواهند حضورشان ديدني‌تر باشد بايد فكري به حال اين حاشيه‌ها بكنند. مثلا همين رسم نيكوي تجليل از هنرمندان زنده كه چند سالي است باب شده مال آنهاست. كيفيت اجرا و نحوه انتخاب بزرگانش متعلق به آنها است. چه خوب كه شب دوازدهم بهمن و در مراسم افتتاحيه نام بزرگاني همچون منوچهر پوراسماعيلي، اكبر عبدي و محمد علي نجفي را به تاريخ اين جشنواره سنجاق كردند. البته براي سال‌هاي بعد بهتر است، اما و اگرها و مصلحت‌انديشي‌ها را كنار گذاشت. نمي‌دانم كي نوبت تجليل از بهرام بيضايي، امير نادري، بهمن فرمان‌آرا، ناصر تقوايي و... مي‌شود. البته يك پيشنهاد ديگر هم دارم. زلف رسم نيكوي تجليل از پيشكسوتان زنده را با ياد بعضي از بزرگان از دنيا رفته پيوند بزنيم. فقط اگر بنا به چنين كاري داشتيم يادمان باشد، تجليل فقط اهداي لوح نيست. بهتر است فيلم‌‌هاي منتخب اين تجليل‌شوندگان را دوباره باز‌بيني كنيم، براي‌شان كنفرانس خبري بگذاريم و جلوي پاشان فرش قرمز مردمي پهن كنيم. البته براي تجليل‌شدگان امسال هم هنوز دير نشده.