رييس‌جمهور؛ سخنگوي اكثريت
حسن غفوري‌فرد
در حكومت‌هاي دموكراتيك معمولا احزاب سياسي از اركان اصلي و زيربنايي تلقي مي‌شوند. مردم مطالبات خود را در قالب احزاب بيان مي‌كنند و احزاب تلاش مي‌كنند تا سخنگوي مردم باشند و نظرات مردم را كاناليزه كرده و به قدرت و مسوولان اجرايي انتقال مي‌دهند.
بنابراين معمولا احزاب سياسي بايد سخنگوي مردم باشند. در هر كشوري مردم با سلايق مختلفي زندگي مي‌كنند. ممكن است عده‌اي از مردم به رييس‌جمهور راي داده و عده‌اي ديگر نيز راي نداده باشند. احزابي حامي رييس‌جمهور بوده و روساي جمهور نيز معمولا ليدر حزب هستند و مطالبات مردم را بيان مي‌كنند. گروه‌ها و احزاب ديگري هستند كه حامي رييس‌جمهور نبوده و اپوزيسيون محسوب مي‌شوند كه حرف بخشي ديگر از مردم را بيان مي‌كنند. احزاب سياسي سخنگويي اقشار مختلف را به عهده دارند. مطالبات مردم قاعدتا در انواع و سلايق مختلفي وجود دارد كه از يك شاهراه نمي‌تواند بيان شود. در زمان انتخابات احزاب رقيب برنامه‌هاي خود را اعلام كرده و مردم بر اين اساس راي خود را به صندوق مي‌ريزند. رييس‌جمهور بايد در مقابل برنامه‌هايي كه حزب متبوعش اعلام كرده پاسخگو باشد. در عين حال سخنگويي مطالبات مردم توسط احزاب صورت مي‌گيرد. همه مردم نمي‌توانند خودشان نظرات‌شان را بيان كنند. پاسخگويي به مطالبات به عهده احزاب پيروز خواهد بود.
مهم‌ترين كاري كه بايد در كشور انجام دهيم، اين است كه تشكيلات و احزاب قوي و نيرومند بسازيم. منطقي نيست كه نهادهاي انتخابي در يك كشور باشد اما جاي حزب سياسي خالي باشد. البته رييس‌جمهور طبيعتا مي‌تواند سخنگو باشد؛ آن هم سخنگوي عده‌اي كه به او راي داده‌اند. ولي كساني هم در جامعه وجود دارند كه به رييس‌جمهور راي نداده‌اند. بالاخره اين افراد هم جزو مردم هستند و حق اظهارنظر در مورد مسائل مختلف كشور و طرح مطالبه را نيز دارند. برخي ديگر از مردم به دليل متمركز نبودن، معمولا حرف‌هاي‌شان شنيده نمي‌شود. گروهي هم هستند كه به حزب رقيب رييس‌جمهور راي داده‌اند كه آنها نيز از طريق ليدر و شخصيت‌هاي همان حزب مطالبات خود را بيان مي‌كنند. بنابراين رييس‌جمهور حتما مي‌تواند سخنگوي ملت باشد اما سخنگوي بخشي كه از آنها راي گرفته است كه اكثريت جامعه است. آقاي روحاني مي‌تواند از جانب همان اكثريت صحبت كند. گروه‌هاي ديگر بايد از طريق نهادهاي مدني مطالبات خود را بيان كنند. به همين دليل هم هست كه احزاب نبايد فقط فعاليت خود را به انتخابات محدود كنند. حزب بايد فعال شده و برنامه داشته باشد تا بتواند قدرت را براي تحقق مطالبات حاميان خود قبضه كند.