نامه‌هاي اجتماعي هنرمندان به مقصد خوبي مي‌رسد
نازنين متين‌نيا
مدير منابع طبيعي استان مازندران، بعد از نامه 130 امضايي هنرمندان به رييس‌جمهور براي نجات جنگل مازيچال، در جلسه‌اي كه هنرمندان با رييس سازمان محيط زيست داشتند، مدام يك جمله را تكرار مي‌كرد: « تشكر مي‌كنم». آقاي مدير براي اين تشكر بي‌اندازه دليل داشت: «چند سالي است كه پرونده مازيچال در جريان است و در بروكراسي اداري، هيچ‌كس به حرف ما گوش نمي‌داد، نامه شما باعث شده تا مديران در جريان حساسيت پرونده قرار بگيرند و براي حل مشكل كمك كنند». تا وقتي اين نامه امضا نشد و جلسه‌اي هم گذاشته نشد، تصور اينكه مديران محيط زيست هم در پرونده مازيچال به مشكل برخورده‌اند، تصور راحتي بود. اما وقتي هنرمندان آستين بالا زدند و مديران را همراه با افكار عمومي در جريان اتفاق قرار دادند، شكل همه‌چيز عوض شد؛ رييس سازمان محيط زيست دو مدير مهمش را از شمال كشور فراخواند، پرونده‌اي براي جنگل مازيچال باز كرد و وعده داد تا جنگل را كه در هشت سال دولت قبلي گرفتار زمين‌خواران و دلالان اقتصادي شده نجات دهد. همه اين اتفاق‌ها با يك نامه و يك تاكيد از جامعه هنرمندان شكل گرفت؛ جامعه‌اي كه اين روزها بيشتر از هر فعال اجتماعي، براي اتفاق‌هاي مهم اجتماعي حركت مي‌كند و به كمك برد رسانه‌اي، نقش مهمي در تغييرات دارد. در همين يك ماه گذشته، علاوه بر اين نامه پرسروصدا، جمعي از هنرمندان به همراهي رخشان بني اعتماد رفتند تا با حراج جايزه‌هاي سينمايي خود، براي كارتن‌خواب‌ها و زنان بي‌سرپرست و بدسرپرست، سرپناهي بسازند. اين روزها هم خبر رسيده كه پرويز پرستويي و هانيه توسلي كه از شهر همدان به تهران آمدند و حالا چهره‌هاي شناخته شده‌اي هستند، نامه جمعي از فرهنگيان، هنرمندان و فعالان مدني به استاندار همدان را امضا كردند تا تخريب بناهاي تاريخي در همدان متوقف شود و اين شهر با مجموعه‌اي از آثار تاريخي ارزشمند، از تخريب و ويراني نجات پيدا كند. اين نام‌ها و حركت‌شان در مسيري براي بهبودي اجتماعي، اتفاق مهمي است كه اين روزها در جريان است. فارغ از نتيجه هركدام از اين پرونده‌ها، همين كه افكار عمومي نام هنرمندان محبوب را در موقعيت‌هاي حساس و ويژه اجتماعي و به قصد بهبودي و ترميم مي‌شنوند، اتفاقي است كه مي‌تواند جريان تازه‌اي بسازد؛ جرياني به نام توجه به جهان اطراف و جامعه‌اي كه در آن زندگي مي‌كنيم. رد حركت هنرمندان در اين مسير تازه، اتفاق خوبي است كه باعث مي‌شود آنچه در سال‌هاي گذشته در جامعه ايراني فراموش شده، دوباره يادآوري شود؛ همه ما شهروندان يك سرزمين بزرگ و دوست داشتني هستيم و نسبت به آبادي آن مسوول. اين نامه‌ها و حركت‌ها، اتفاق‌هاي خوب اين روزها هستند كه بايد به آنها توجه كرد، درباره آنها صحبت كرد و اميدوار بود كه ادامه پيدا كنند.