قيمت عروس شدن!
پرستو بهرامي راد
بالا شهر امروزه
در حال حاضر در مناطق مرفه‌نشين مردم براي گرفتن يك عروسي اصولا سنگ تمام مي‌گذارند و سعي مي‌كنند همه‌چيز بهترين باشد (بهتر از تمام عروسي‌هايي كه تا آن روز رفته‌اند). جداي از خرج‌هاي تالار و شام و... يكي از مهم‌ترين چيزها آرايشگاه. لباس و سرويس طلاي عروس است و اين سه بيشتر از هر چيزي در ديد اطرافيان مي‌آيد (مخصوصا خانوم‌ها). اول از همه شروع به پيدا كردن آرايشگاه مطرح مي‌كنند (هرچه گران‌تر بهتر) كه اصولا براي درست كردن يك عروس از دو الي سه ميليون تا شش الي هفت ميليون مي‌گيرند و اين بستگي به انتخاب پكيج مورد نظر دارد. در بعضي از اين پكيج‌ها عروس از دو هفته قبل به آب‌درماني و ماساژ و سولاريم و... مي‌رود وتا روز عروسي هر روز ساعاتي را در آرايشگاه به سر مي‌برد وكلي از عروس در آنجا پذيرايي مي‌شود. بعد به سراغ لباس عروس مي‌روند كه اصولا افراد مرفه لباس عروس را براي يادگاري مي‌خرند و حتما سعي مي‌كنند كه لباس را از مارك‌هاي معروف مثل الفرد آنجلو و... بخرند و حتما هم سنگ‌هاي قيمتي روي آن كار شده باشد و پارچه لباس هم از بهترين نوع باشد. كه اين لباس‌ها از هفت الي هشت ميليون به بالا قيمت دارند و بعد به اصل كاري كه خيلي داخل چشم ديگران مي‌رود مي‌پردازند كه آن سرويس طلاي عروس است. حتما بايد داراي نگين‌هايي با برليان و الماس باشد و هر چه تعداد نگين‌ها بيشتر باشد بهتراست و از 17 الي 18 ميليون به بالاقيمت سرويس طلا مي‌شود و كلا فقط ظاهر عروس در مناطق مرفه نشين خرج چند سال زندگي يك فرد با درآمد متوسط است.
پايين شهر امروزه
در مناطق متوسط و فقيرنشين برخي سعي دارند كه تا حدودي اداي مرفه نشين‌ها را در بياورند وبا كلي قرض سعي مي‌كنند يك عروسي آبرومند برگزار كنند. براي آنها هم ظاهر عروس بسيار مهم است. لباس عروس را حتما با كلي گشتن سعي مي‌كنند به مد روز البته با سنگ‌هاي غير اصل و پارچه ارزان‌تر كرايه كنند كه حدود 800 هزار تومان تا دو الي سه ميليون براي‌شان هزينه دارد. آرايشگاه هم با كلي گشتن يك جاي خوبي كه نماي بيروني خوبي براي فيلمبرداري داشته باشد و قيمت مناسبي داشته باشد پيدا مي‌كنند اصولا هم زير يك ميليون براي‌شان هزينه دارد و بعد به سراغ سرويس طلا مي‌روند، اكثرا سعي مي‌كنند طلايي بدون نگين انتخاب كنند و با سه الي چهار ميليون يك سرويس طلاي آبرومند تهيه كنند. با اين خرج‌ها براي ظاهر عروس و گرفتن يك عروسي آبرومند داماد تا سال‌ها زير بدهي مي‌ماند و بايد قسط‌هاي بسياري پرداخت كند.
دوران مادرها
در گذشته يعني زمان مادرهاي ما بيشتر افراد عروسي نمي‌گرفتند و اگر عروسي هم گرفته مي‌شده اكثرا بدون هر گونه تجمل بوده است. لباس عروس اصولا يا قرض يا با كمترين هزينه كرايه مي‌شده است و از سنگدوزي و پارچه‌هاي بسيار گران خبري نبوده است. سرويس طلا هم هر چه قدر داماد داشته همان‌قدر مي‌خريدند و براي خريد طلا پول قرض نمي‌گرفتند و اگر داماد نداشت اصلا خريداري نمي‌كردند. اصولا آرايشگاه نمي‌رفتند و يكي از فاميل‌ها كه بلد بود مي‌آمد عروس را درست مي‌كرد و اگر به آرايشگاه مي‌رفتند با كمترين هزينه عروس آماده مي‌شده است. همه‌چيز با ارزان‌ترين شكل و بدون هرگونه تجملي برگزار مي‌شده و زندگي‌ها هم از استحكام بيشتري برخوردار بوده است.