دوستان صميمي، كارهاي قديمي، كارهاي جديد
كيارش افرومند / يك و يك و يك: ماجرا از آنجايي شروع شد كه مجالس عروسي بي‌فروغ شده بودند و ديگر از دست موسيقي طرب‌انگيز و تكان‌هاي هشت ريشتري هم كاري ساخته نبود. ديگر همه عروسي‌ها به دارالمجانين بعد از استعمال تبديل شده بودند و حضار همه عروسي‌ها مثل بيماراني بودند كه به زور خواب‌آورها خواب‌شان برده و طبق وعده از پيش تعيين‌شده‌يي در ساعت مقرري از خواب بيدار مي‌شوند به صرف غذاي چرب و كرم كارامل و ژله مي‌روند (هجوم مي‌برند). تكرر اين روند نگران‌كننده شده بود و صداي بسياري از صاحبان مجالس را بلند كرده بود. طي جلساتي مخوف و مخفيانه در زيرزمين خانه يكي از ريش‌سفيد‌هاي صنعت سرگرمي تصميماتي در زمينه تحول مجالس گرفته شد و پس از عبور لايحه از شوراي سياستگذاري ماده «اضافه كردن ساب ژانر بزن و بكوب عروسي به موسيقي دامبولي» تصويب شد. فوقع ماوقع.
دو و دو و دو: دهه 70 كار خود را با اعمال ماده مصوب شروع كرد و تا نيمه‌هاي عمر خود به موفقيت خود ادامه داد اما مثل تمامي پديده‌هايي كه به ايران نفوذ كرده بودند، اين يكي هم پس از مدتي گندش در آمد و با تبديل پشت موهاي دم كفتري و شلوارهاي ساسون‌دار به موي بلند فرق از وسط (فرق از بغل، قرمز هم تا حدودي مد است) و شلوارهاي جين دمپاتنگ اين موسيقي نيز عمرش را داد به شما و كم‌كم محافل را ترك كرد.
سه و سه و سه: دهه 80 عصر مينيماليسم بود. جيب‌ها كوچك شدند. پول‌ها كم‌كم ته كشيدند و حمايت والدين تا حدودي از گردونه اقتصادي زوج‌هاي خوشبخت خارج شد و نتيجه تمامي اين تغييرات عظيم همگام شدن همه‌چيز با جيب‌ها و كوچك‌تر و ساده‌تر شدن تمامي امور بود. عروسي‌هاي مجلل و گوش آسمان‌كر‌كن خواهر‌هاي بزرگ‌تر به ازدواج‌هاي كوچك خانگي خواهر‌هاي كوچك‌تر تقليل يافتند و اگرچه ريش‌سفيدان عرصه سرگرمي به تنگ آمده بودند اما نگهبان‌هاي محلي شبانه نان‌شان در روغن بود.
مسابقه محله: ريش‌سفيدان عرصه سرگرمي بسيار به تنگ آمدند. آنقدر تنگ كه نمي‌توانيم بگوييم. نه اينكه توضيحش سخت يا پديده غيرقابل وصفي باشد بلكه با محدوديت‌هاي زباني مطبوعات سازش ندارد. آنقدر به تنگ آمدند كه انتظار مرگ و انقراض‌شان را داشتيم اما آخرين لگد‌هاي اين اسب‌هاي مرده نهايتا گزينه صحيح را انتخاب كرد و باعث شد تا آنها هم به عرصه رقابت بازگردند.
آنها با يك ايده ميليون دلاري با نام «آوانگارد‌سازي تفريحات مجلسي» آبرو و اعتبار گمشده‌شان را دوباره به دست آوردند و در دهه 90 اسم و رسمي برهم زدند. آنقدر آوانگارد كه هم دوره‌يي‌هايي كه قصد ازدواج دارند در عروسي‌هاي‌شان بر سر آوردن اركستر فيلارمونيك لندن براي موسيقي ملايم هنگام صرف شام و اجراي حقه خودكشي پنگوئن هندي به وسيله كريس آنجل براي هضم غذا رقابت مي‌كنند.