شيخ الوزرا، ركورددار تصدي وزارت نفت
زنگنه براي چهارمين بار به عنوان وزير نفت معرفي شد. هرچند كه او پرسابقه‌ترين وزير دولت‌هاي مختلف جمهوري اسلامي است و در كارنامه كاري خود 22 سال وزارت را به ثبت رسانده، حالا با احتساب معرفي دوباره به عنوان وزير نفت ركورد ديگري در اعتماد دولت‌هاي جمهوري اسلامي ايران به او شكسته مي‌شود. بيژن نامدار زنگنه با 65 سال سن سابقه يك دوره تصدي وزارت جهاد سازندگي، 2 دوره وزارت نيرو و سه دوره وزارت نفت را در كارنامه كاري خود دارد. زنگنه به مدت 15 سال عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام (90-1375) بوده است و در حال حاضر عضو هيات علمي انستيتو مهندسي نفت پرديس دانشكده‌هاي فني دانشگاه تهران است.
وي 6 دوره عضو شوراي عالي كانون مهندسين فارغ‌التحصيل دانشكده فني دانشگاه تهران و عضو هيات‌مديره سازمان نظام مهندسي ساختمان تهران از 1391 تا 1393 و عضو شوراي عالي سازمان نظام مهندسي ساختمان كشور (1394- 1392) بوده است.
زنگنه از سال 1364 تا 1396 در دولت‌هاي مختلف به عنوان وزير فعاليت
كرده است.
اين وزير در برنامه خود يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي وزارت نفت را مقابله با ازدياد برداشت كه موجب افت فشار نفت شده، اعلام كرد. همچنين آورده است اگر به وضعيت كنوني ادامه داده شود و سرمايه‌گذاري كافي انجام نشود، به تدريج توليد نفت و گاز در ايران كاهش پيدا خواهد كرد. علاوه بر اين كمبود منابع مالي يكي ديگر از اصلي‌ترين مشكلات حوزه انرژي كشور است. در برنامه ارايه شده او به رييس‌جمهوري ادامه توسعه جدي ميادين مشترك نفت و گازي مورد تاكيد قرار گرفته است. همچنين عقد قراردادهاي جديد نفتي با هدف توسعه ميدان‌هاي مشترك و نيز افزايش ضريب بازيافت از مخازن نفت كشور با به كارگيري فناوري‌هاي نوين هم مورد تاكيد قرار گرفته است. افزايش ظرفيت توليد نفت و گاز با هدف افزايش سهم ايران در بازار جهاني نفت مورد ديگري از برنامه‌هاي اين وزير با سابقه كشور را از آن خود كرده است. اتمام توسعه ميدان گازي پارس جنوبي و بازسازي و نوسازي بخش‌هاي فرسوده صنعت نفت، هم از ديگر اهداف زنگنه براي چهار سال آينده محسوب مي‌شوند. احداث پايانه نفتي در درياي عمان، ادامه اجراي جهش دوم صنعت پتروشيمي با هدف تكميل زنجيره ارزش و افزايش توليد، تغيير رويكرد از صادرات نفت خام به فرآورده‌هايي با ارزش افزوده بالاتر و نقش‌آفريني جدي در صادرات گاز منطقه و آغاز صادرات LNG اهم برنامه‌هاي بيژن زنگنه براي دولت دوازدهم را تشكيل مي‌دهند.
برنامه زنگنه حاوي نكاتي است كه مي‌توان آنها را درست قلمداد كرد. اين مشكلات واقعيت حوزه انرژي كشور هستند و رفع آنها مي‌تواند براي كشور گامي در جهت رشد و تعالي باشد. با اين وجود برنامه او زماني اجرايي خواهد شد كه او بتواند اجماع كافي به سود اين برنامه‌ها را جلب كند. زنگنه زماني مي‌تواند اين مشكلات را به راحتي حل كند كه حداقل در يك مورد، يعني جذب سرمايه‌گذاران خارجي در حوزه‌هاي نفت و گاز، حواشي مانند آنچه در ماجراي توتال ديده شد را نداشته باشد. بايد ديد تا چه اندازه او در اين زمينه توفيق خواهد داشت. اتمام طرح‌هاي گازرساني به شهرهاي كوچك و روستاهاي باقيمانده و تكميل شبكه سراسري گازرساني كشور دو وعده ديگر زنگنه براي چهار سال دولت دوازدهم است. از سوي ديگر تغيير در ساختار توزيع سوخت كشور و كاهش تصدي‌گري دولت هم به عنوان يكي ديگر از برنامه‌هاي زنگنه براي چهار سال آينده مطرح شده است. تربيت مديران توانمند و نيروي انساني متخصص و كارآمد در بخش‌هاي مختلف مورد نياز صنعت نفت، تقويت حرفه‌اي گرايي و جوان گرايي در مديريت صنعت نفت كشور، ديگر وعده وزير پيشنهادي نفت است. يكي از انتقادات به عملكرد زنگنه آن است كه نتوانسته مديراني مانند خودش تربيت كند كه در آينده بتوانند مشكلات را حل و فصل كنند. به نظر مي‌رسد او نيز اين انتقاد را تا اندازه‌اي قبول دارد و به همين دليل اين اصل را به عنوان يكي از برنامه‌هاي خودش قرارداده است.
افزايش مسووليت‌هاي اجتماعي صنعت نفت به ويژه در اطراف مناطق عملياتي و كمك به عمران اين مناطق كه در دولت يازدهم نيز مورد توجه قرار گرفته هم در برنامه زنگنه آمده است. يكي از انتقادات به حوزه نفت و گاز كشور اين است كه مناطق نفت خيز فقيرترين مناطق كشور هستند و مشكلات بسياري دارند، حال آنكه منابع همين مناطق اقتصاد كشور را به تحرك وا مي‌دارد. زنگنه در گذشته هم نشان داده به اين مساله توجه دارد و به نظر مي‌رسد در اين رابطه در دولت آينده توجه بيشتري خواهد داشت.