فراكسيون اميد، حزب نيست
جلال ميرزايي
فراكسيون اميد مخالف استيضاح مسعود كرباسيان، وزير امور اقتصادي و دارايي بود و پيش از برگزاري نشست علني مجلس، در جلسه‌اي كه با حضور آقاي كرباسيان در فراكسيون داشتيم، در اين رابطه بحث كرديم و نمايندگان نقطه‌نظرات خود را اعلام كردند و درنهايت قرار به حمايت از وزير شد و اين مساله به اطلاع اعضا نيز رسيد كه به استيضاح راي مخالف بدهند اما تعدادي از اعضاي فراكسيون، نظري مخالف نظر كلي فراكسيون داشتند كه به نظرم اتفاقي طبيعي است. اينكه تعدادي از اعضاي يك فراكسيون در موضوعي نظري مخالف داشته باشند، امري مرسوم است؛ زيرا فراكسيون حزب نيست و چون ما حزب نيستيم، ضرورتي بر حفظ انسجام تشكيلات، آن‌چنان كه معمولا در احزاب رايج است، وجود ندارد؛ بنابراين برخي از اعضا در جلسه استيضاح برخوردي مخالف نظر كلي فراكسيون داشتند كه امري طبيعي بود. واقعيت آن است كه ما با اين شيوه‌هاي نادرست نمي‌توانيم از وضعيت فعلي كه با چيزي شبيه انفعال عجين شده است، خارج شويم. ما با يك بررسي دقيق بايد سهم هر وزير در به وجود آمدن وضعيت فعلي را سنجيده و به نسبت سهمي كه دارند آنها را بازخواست كنيم. اينكه كوركورانه اعلام موضع كرده و توجيه بياوريم در حوزه انتخابيه تحت فشاريم يا براي آنكه بگوييم مجلس براي بهبود اوضاع كاري كرد، برخورد سلبي كنيم، درست نيست. به نظر من آقاي كرباسيان قرباني آقاي نوبخت شد. موضوعي كه حتي در نطق برخي استيضاح‌كنندگان ازجمله آقاي حضرتي كه برخلاف نظر فراكسيون خواهان استيضاح بود نيز مطرح شد. معتقدم اگر نوبخت به عنوان مسبب اصلي مشكلات تغيير مي‌كرد، امروز بسياري از اتفاقات رخ نمي‌داد. شخصا از آن جهت نوبخت را مقصر مي‌دانم چون تخصيص منابع و برنامه‌ريزي در دست او است. به اين مهم در صحن مجلس هم اشاره شد و برخي نمايندگان صراحتا گفتند چون نمي‌توانيم نوبخت را بركنار كنيم، با استيضاح كرباسيان قصد داريم پيام مهمي را به رييس‌جمهور منتقل كنيم. متاسفانه در حال حاضر، ريشه پافشاري و اصرار رييس‌جمهور بر حضور نوبخت نيز ديگر بر همگان مشخص شده و اين ريشه، رفاقت ديرينه رييس‌جمهور با نوبخت است.
در مجموع بايد سنجيد كه آيا اين تغييرات كمكي به وضعيت كشور خواهد كرد يا خير. وضعيتي كه بر شرايط اقتصادي كشور حاكم شده، انتظارات از هر فردي كه قرار است به عنوان وزير اقتصاد معرفي شود را بسيار بالا برده در صورتي كه در واقعيت نمي‌توان كاري انجام داد. زماني كه طيب‌نيا سكاندار اقتصاد كشور بود، بسياري معتقد بودند با تئوري‌هاي دانشگاهي نمي‌توان مسائل كلان اقتصادي را رفع و رجوع كرد. پس از روي كارآمدن كرباسيان كه فردي عملگرا بود باز هم مشكلي مشابه پديد آمد و عده‌اي اعتقاد داشتند ايشان به مباحث تئوريك مسلط نيست. روحاني بايد به طرف فردي حركت كند كه هم از نظر تئوريك و هم از نظر عملي فردي توانمند باشد.
پيشنهاد من آن است كه نوبخت به عنوان وزير اقتصاد به مجلس معرفي شده و رييس‌جمهور فكري به حال سازمان برنامه و بودجه كند. در جريان استيضاح 14 نفر از نمايندگان از هر 3 فراكسيون سياسي مجلس عليه وزير نطق كردند و اتفاقا اين تنها فراكسيون اميد نبود كه مخالفتش با استيضاح را اعلام كرد، بلكه هر3 فراكسيون سياسي مجلس پيش از جلسه تاكيد كردند كه مخالف استيضاح هستند اما وقتي صحبت از انتقاد از اعضاي فراكسيون‌ها به ميان مي‌آيد، همه تنها بر تخطي اعضاي فراكسيون اميد تاكيد مي‌كنند.
رييس كميته سياسي فراكسيون اميد