قسمت سوم؛ شاه رفت

ماجراي تيتر «شاه رفت» بسيار جالب است. ما در كيهان به درشت‌ترين شكل ممكن، اين تيتر را زديم و يك ميليون نسخه از اين روزنامه به سرعت فروش رفت؛ برخي مي‌گفتند اول اطلاعات اين تيتر را زده و كيهان از روي دست آنها خوانده است. در مقابل گروهي معتقد بودند ابتدا كيهان اين تيتر را زده و اطلاعاتي‌ها به تقليد از آنها اين كار را كرده‌اند. من وسط اين ماجرا بودم و مي‌توانم آن را شرح دهم. شاه قرار بود از ايران برود و ما ظهر اين خبر را فهميده بوديم؛ روزنامه‌ها آن زمان عصر منتشر مي‌شدند. در تحريريه كيهان بين دو تيتر «شاه رفت» و «شاه مي‌رود» مردد بوديم. طراحان و شوراي سردبيري تصميم گرفت دو مدل تيتر بزند؛ يكي «شاه مي‌رود» و ديگر اينكه «شاه رفت» و هر دو را نگه داريم. هر موقع از رفتن شاه مطمئن شديم بلافاصله دستور مي‌دهيم «شاه رفت» را صفحه اول بزنند تا تيتر مشكلي نداشته باشد اما اگر تا آخرين لحظه‌هايي كه روزنامه به چاپخانه مي‌رود شاه نرفته بود يا ترديد داشت برود يا آن را به روز ديگري موكول كرد آنگاه تيتر «شاه مي‌رود» را مي‌زنيم كه حرف ما دروغ نباشد. آن روز با اطمينان از رفتن شاه تيتر اول را انتخاب كرديم. اطلاعاتي‌ها هم همين فكر را مي‌كردند، همين موضوع سبب شد براي نخستين‌بار در تاريخ مطبوعات كيهان و اطلاعات دوروزنامه تيتر يكسان زدند و هر دو زدند: «شاه رفت».