شكايت به دوستان
نيوشا طبيبي
وقتي يك ايراني سال‌ها در بين مردم عرب ساكن منطقه غرب آسيا - يا چنان‌كه غربي‌ها مي‌نامند خاورميانه - زندگي مي‌كند، به يك نتيجه روشن مي‌رسد: ما و عرب‌ها مانند خويشاني نزديك به هم شبيه هستيم. آنها چون ما، اهل مهرباني و گشاده‌دستي و سفره انداختن و ضيافت كردن و دست‌گيري هستند. پا به خانه‌شان اگر بگذاري برايت جان مي‌دهند، بي‌دليل مهمانت مي‌كنند. از اختلافات دولت‌ها بگذريد كه بيشتر اين اختلافات را دشمن بدانديش خارجي در منطقه به وجود آورده و دامن زده و از آن سود مي‌برد. مردم در اين ناحيه از زمين به راستي مانند قوم و خويش‌هاي نزديك هستند. زندگي سنتي مردم در اميرنشين‌هاي مختلف جنوب خليج فارس و عمان، درست مانند شيوه زندگي مردم ايراني سواحل شمالي است. عراقي‌هاي شيعه از اين هم به ما نزديك‌تر هستند. آنها در خلق و خوي و حتي غذا خوردن‌شان عينا مثل ايراني‌ها هستند و به همين خاطر تعلق خاطر و پيوندي عميق بين خود و ايران حس مي‌كنند. سني‌هاي عراق به طنز و مزاح شيعه‌ها را «اهل‌الفزنجون» مي‌خوانند! از آنجا كه شيعه‌هاي عراقي مثل ما ايراني‌ها فسنجان دوست دارند و درست مي‌كنند براي شوخي آنها را به اين صفت مي‌خوانند. حال اين برادران و خواهران و خويشان بسيار نزديك ما، به همه اختلاف‌افكني‌هاي خارجي و غربي‌ها و شرقي‌ها پشت كرده‌اند، دل‌شان از مصيبتي كه بر سر اقوام ايراني‌شان آمده سوخته و با هر چه داشته‌اند به ياري ما آمده‌اند. بايد از اين مهرباني اشك شوق ريخت، از اين اتحاد و محبتي كه بين مردم دو سوي مرز وجود دارد بايد خوشحال شد و در پوست نگنجيد. عراقي‌ها مردم قدرداني هستند، شعار كاروان‌هاي كمك‌شان به ايران را ديده‌ايد؟ مي‌گويند: «شما در زمان حمله تروريست‌ها به كمك ما آمديد و ما الان بايد به كمك شما بياييم!» اين را بگذاريد پيش نامهرباني‌ها و نمك خوردن و نمكدان شكستن بعضي ديگر از ملت‌ها، كه گاه با كمك ايران بر سر پا ايستادند و بعد با دشمنان ايران همراه شدند و در كنفرانس‌هاي ضد ايراني شركت و پيمان ضد ايراني امضا كردند. رسيدن كمك‌هاي عراقي‌هاي مهربان به ايران، سوژه بعضي «سلبريتي»هاي نه چندان خوش‌نام شده. خانم مهناز افشار (كه اظهارنظر در تمامي امور را بر خود فرض مي‌دانند) در توييتي، رسيدن كمك‌هاي عراقي‌ها به ايران را از زبان هموطني عرب‌زبان خجالت‌آور توصيف كرده‌اند. بايد در پاسخ گفت اولا كمك‌هاي عراقي، از سوي مردم و به طور خودجوش جمع‌آوري شده و آنها هر چه داشته و نداشته‌اند در كاروان گذاشته و فرستاده‌اند و...
از اين حيث ارزشش هزار بار بيشتر از كمك‌هاي دولتي است. ثانيا دريافت كمك از برادران هم‌كيش و نزديك خجالت‌آور است ولي پذيرفتن كمك‌هاي اندك و صدقه‌سري فرانسوي‌ها و سوييسي‌ها و آلماني‌ها خجالت‌آور نيست؟ پذيرفتن آمدن صدها عراقي براي كار و كمك خجالت‌آور است يا برخورد متفرعنانه و زشت اروپايي‌ها - آلماني‌ها و فرانسوي‌ها - با ايرانيان. اگر صحبت از عزت نفس باشد، بايد از پذيرفتن اين كمك‌هايي كه به شوخي شبيه هستند سر باز مي‌زديم. به فهرست كمك‌هاي اروپايي نگاه كنيد تا موضوع روشن شود. ايران بزرگ را تا چه حد دست‌كم مي‌گيرند؟ يا عمدا مي‌خواهند تحقيرمان كنند؟ سلبريتي‌ها چون مي‌دانند كه دامن زدن به عرب‌ستيزي مخاطب جمع مي‌كند و به آنها جلوه‌اي ميهن‌دوستانه مي‌دهد، روي اين موضوع تاكيد فراواني دارند اما در مقابل غربي‌ها و اروپايي‌ها ذره‌اي عزت نفس ندارند. براي همين است كه ترجيح مي‌دهند فرزندشان به جاي اينكه در ايران عزيز به دنيا بيايد، در «اروپا» متولد شود! يا ديگري حاضر است براي آنكه هزينه ماهيانه ده هزار دلار فرزندش در كانادا را تامين كند هر بلايي سر ملت ايران بيايد. البته صحبت‌ها و نوشته‌هاي آنها در شبكه‌ها را خيلي هم نبايد جدي گرفت. به هر روي بسياري از اين افراد به علت مشغله زياد كاري فرصت مطالعه و خودسازي و تحصيل نداشته‌اند و نظراتي كه ارايه مي‌دهند غالبا فاقد اعتبار است. اما متاسفانه صداي آنها در شبكه‌هاي مجازي بلند است هر چند كه در عرصه واقعي اجتماع وزني ندارند. ملت‌هاي دور و بر، هم‌كيشان و خويشاوندان و همسايگان تاريخي ما، تركيه و كويت و پاكستان و عمان بيشترين كمك‌ها را براي سيل‌زده‌ها فرستاده‌اند. ترامپ و ديگر بدخواهان غربي و شرقي چه بخواهند و چه نخواهند ما در اين نقطه از كره زمين هزاران سال است كه كنار هم زيسته‌ايم و خواهيم زيست. كمك برادر و خواهر عراقي‌ام كه با هزار مهرباني اندك توشه‌اي براي خويشان مصيبت‌زده ايراني‌اش فرستاده هزار بار به ۴۰ جفت پوتين اهدايي آلماني و ۵۰۰۰ تخته پتوي فرانسوي رجحان دارد.