قراراست با جليلي با قطار به مشهد برويم
كارگردان گال، فيلم خبرنگاران را مي‌سازد
رضا صديق / ابوالفضل جليلي از فيلمسازاني است كه هم كمتر درگير حاشيه مي‌شود و هم از مناسبات سينماي ايران دور است. اما از بس‌كه فيلم‌هايش پروانه نمايش نداشته‌اند و به اكران عموم درنيامده‌اند، ديگر به نظر مي‌رسد خودش هم قيد اين موضوع را زده كه فيلم‌هايش ديده شود. جليلي كارگرداني است كه هرازگاهي خبر جوايز فيلم‌هايش در جشنواره خارجي منتشر مي‌شود، يا در برنامه تلويزيون حضور پيدا مي‌كند يا در گپ و گفت‌هاي كوتاه از فيلمسازي و اوضاعش خبري مي‌دهد. روز دوشنبه جليلي از وضعيت نمايش فيلم‌هايش در سينماي «هنر و تجربه» گفته بود كه فيلم‌هاي «گال»، «حافظ»، «ابجد»، «يك داستان واقعي»، «رقص خاك»، «دلبران»، «دت يعني دختر» را براي نمايش در اين گروه سينمايي انتخاب كرده بوده اما اين فيلم‌ها در زمان خود هم موفق به دريافت پروانه نمايش نشده‌اند و نمي‌داند كه آيا مي‌توان براي اين فيلم‌ها درخواست پروانه نمايش داد و آيا براي اين فيلم‌ها پروانه نمايش صادر مي‌شود يا خير؟ هنوز هم براي پروانه نمايش فيلم‌هايش اقدام نكرده و تصميمي هم نگرفته است. اين كارگردان سينما اما در انتهاي گفت‌وگوي كوتاهش با مهر خبر از ايده فيلمي داده بود درباره خبرنگاران و روزنامه‌نگاران. در همين رابطه نيز با او تماس گرفتيم و درباره اين ايده با او گپ زديم.
ابوالفضل جليلي با توضيح اين نكته كه من مدت‌هاست به اين موضوع فكر مي‌كنم كه هميشه اين خبرنگاران و روزنامه‌نگاران بوده‌اند كه ما را گوش داده‌اند پس چرا يك‌بار ما حرف‌هاي آنها را گوش ندهيم؟ به «اعتماد» مي‌گويد: «بالاخره خبرنگاران و روزنامه‌نگاران هم مشكلات دارند، درددل دارند، ناگفته دارند و بايد به حرف آنها هم گوش داد. خبرنگاران از جمله افرادي هستند كه در انتشار اخبار در جامعه تلاش مي‌كنند و هر زمان اتفاقي رخ دهد در محل وقوع حادثه حضور دارند، هميشه به حرف دل هنرمندان گوش داده و آن را به مسوولان منتقل مي‌كنند. اما هيچ كس حرف‌هاي آنها را نمي‌شنود، به همين دليل در تلاش هستم تا جمعي از خبرنگاران را در كنار اهالي هنر دعوت كنم تا اين‌بار ما باشيم كه صحبت‌هاي آنها را بشنويم.»
او درباره اينكه اين ايده چگونه در ذهنش شكل گرفته است، ادامه مي‌دهد: «سال گذشته در جشنواره شعر معاونت وزارت ارشاد و عبدالجبار كاكايي از من خواستند كه براي‌شان فيلمي درباره جشنواره شعر بسازم. بليت مشهد براي شاعران اين جشنواره تهيه شد و با قطاري به سمت مشهد رفتيم و در راه با آنها گفت‌وگو كردم، دلم مي‌خواهد همين ايده را هم با ايده‌پردازي متفاوت‌تري براي خبرنگاران انجام بدهم. ايده‌ام را بيشتر توضيح نمي‌دهم كه لو نرود.»
او درباره اينكه بابت اجرايي شدن اين طرح با چه كساني هماهنگي انجام داده است با اشاره به اينكه چون زياد با مديران دولتي مناسبات ندارد نمي‌داند چه كسي مسوول چه مسووليتي است، مي‌گويد: «خلاصه با يكي از مسوولان مطبوعاتي و فكر كنم معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد در اين باره صحبت كردم كه آقا من مي‌خواهم اين كار را انجام بدهم، از اين كار استقبال كرد كه خيلي فكر خوبي است ولي خب چون طي مراتب كارهاي دولتي خيلي طول مي‌كشد و معلوم نيست كي به ثمر مي‌رسد به اين نتيجه رسيده‌ام كه خودم بيايم و با پول پروژه فيلمسازي‌اي كه دارم براي
كره جنوبي مي‌سازم اين فيلم را تهيه كنم».
ابوالفضل جليلي در پاسخ به اين سوال كه چرا دوست دارد به سراغ اين قشر براي ساختن فيلم برود، با تاكيد بر اينكه اين فيلم مي‌شود هديه من به خبرنگاران و روزنامه‌نگاران مي‌گويد: «آنها طي اين سال‌ها لااقل براي من به شخصه بسيار زحمت كشيده‌اند، باقي اهالي سينمايي را نمي‌دانم كه البته قطعا براي آنها هم زحمت كشيده‌اند ولي من مي‌خواهم از آنها قدرداني كنم از سمت خودم با اين كار.»
اين كارگردان ايده پرداز سينماي ايران با اشاره به اينكه اين پروژه‌اي است كه خيلي دوست دارد به ثمر برسد و عزمش براي به ثمر رسيدن آن جدي است، ادامه مي‌دهد كه «اميدوارم معاونت مطبوعاتي وزارت ارشاد هم براي اين كار به ما كمك كند. من با مسوول روابط عمومي راه آهن آقاي سكري پيش‌تر صحبت كرده‌ام و ايشان هم اتفاقا استقبال كرده بود، مي‌خواهم دوباره سراغش بروم و با او صحبت كنم تا اگر بشود زودتر اين پروژه را شروع كنيم.» همچنين جليلي درباره زمان احتمالي شروع اين پروژه به «اعتماد» مي‌گويد:
« فكر كنم بهترين روز، روز خودتان باشد، مناسبت هفدهم مرداد روز خبرنگار و روزنامه‌نگار اگر بتوانيم كار را كليد مي‌زنيم و كارواني به راه مي‌اندازيم».
همچنين جليلي در انتها با اين توضيح كه «هدفم اين است كه از هر طيف و سمت و سويي، از هر خبرگزاري‌اي از اين ور
تا آن ور با هر سليقه و نظري، با هر تضادي كنار هم توي يك قطار قرار بگيرند، يك جا جمع بشوند و برويم به سفر و همه با هم با قطاري برويم به سمت مشهد» ادامه مي‌دهد: «تا اين گونه شايد واعتصِموا بِحبلِ‌الله جميعًا بشويم».
ابوالفضل جليلي كه تا به حال جايزه‌هاي بين‌المللي متعددي را از فستيوال‌هاي معتبر غربي و شرقي از جمله جايزه شير طلايي جشنواره ونيز، جايزه پلنگ نقره‌اي جشنواره لوكارنو و جايزه بهترين فيلم جشنواره دوربان را دريافت كرده است، از جمله فيلمسازان ايراني‌اي محسوب مي‌شود كه با وجود سرشناسي‌اش هنوز از جشنواره‌هاي داخلي مورد بي‌توجهي قرار مي‌گيرد.