وطن خواهي نهفته در ايرانيان چهره نموده است
ابوالفضل فاتح
چه بسيار جنگ‌ها كه رهايي‌بخش نيست اما، بي‌ترديد دفاع از وطن، رهايي‌بخش است. استقلال و رهايي آينده ملت‌ها در دفاع مردمانِ امروز از داشته‌هاي وطن نهفته است. در اين روزهاي سرنوشت‌ساز كه ايران كرامت و عظمت خود را در برابر بزرگ‌ترين تجاوز و خيانت فرياد مي‌كند، ايرانيان خارج از كشور با درك عميق از واقعيت‌هاي جهاني و منطقه‌اي، در كنار مردم خود ايستاده‌اند. آنان به‌روشني از هيولاي مهاجم و انگيزه‌هاي خطرناك عليه تماميت كشور آگاهند و مي‌دانند كه هدف اين حملات، موجوديت فرهنگي، تمدني و تاريخي و اقتدار ايران بما هو ايران است. آنها مي‌دانند با هوشمندي مردم و توانمندي‌هاي داخلي، بخش بزرگي از نقشه مهاجمان شكست خورده است، اما همچنان طرح‌هاي خطرناكي در سر مي‌پرورانند. اين روزها، وطن‌خواهي نهفته در ايرانيان چهره نموده و قاطبه آنان در جاي درست ايستاده‌اند. ايرانيان آزاده در سراسر جهان از هيچ تلاشي براي دفاع انساني، رسانه‌اي و حقوقي از ملت خود فروگذار نخواهند كرد. آنها متفقند كه بيگانه حق ندارد براي ملت ايران تعيين تكليف كند. آنها مي‌دانند، صهيونيسم بين‌المللي با پيشرفته‌ترين تكنولوژي تسليحاتي غرب و با ارتشي كه از سراسر اروپا جمع‌آوري شده در برابر ملتي كه روي پاي خود و با امكانات داخلي خود به دفاع ايستاده، صف آرايي كرده است. حساب اندك جريان‌ها و افرادي كه ميهن خود را به حراج گذاشته‌اند، به‌روشني از اكثريت ملت مستقل و شريف ايران جداست و نبايد آنچه رسانه‌هاي بدنام وابسته به هژموني غرب و نظام صهيوني به عنوان صداي غالب ايرانيان جعل مي‌كنند، صداي واقعي تلقي شود. آري، نظام سياسي غرب ـ از آلمان تا امريكا ـ كه صد سال است ميليون‌ها انسان را به خون كشيده، بار ديگر حجاب هژمونتيك خود را كنار نهاد و نشان داد كه حقوق ملت‌ها برايش مفهومي گزينشي، ابزاري و تابع منافع ژئوپليتيك است؛ چنان‌كه 70 سال است از نسل‌كشي اسراييل حمايت مي‌كند. قواعد بين‌المللي كه روزگاري قرار بود حافظ صلح و عدالت باشند، امروز در عمل به پوششي براي برتري‌طلبي، دوگانگي اخلاقي و مداخله‌گري بدل شده‌اند.
با اين‌همه، روزنه‌هاي اميد نيز در حال گشايشند. فراتر از جامعه بزرگ ايرانيان، افكار عمومي منطقه و بسياري از شخصيت‌ها و رسانه‌هاي منطقه‌اي با ايرانيان همدلند. همچنين، افكار عمومي در غرب، به‌ويژه در ميان نسل جوان، به‌طور فزاينده‌اي در حال فاصله گرفتن از گفتمان حاكمان خود است. آنها مي‌دانند، عاملان نسل‌كشي قرن بيست و يك، منطقه را در معرض يك پرتگاه خطرناك قرار داده‌اند. وجدان‌هاي بيدار، از دانشگاه تا خيابان، به‌تدريج در كنار رنج‌هاي واقعي ملت‌ها مي‌ايستند. اين بيداري جهاني، نويدبخش افقي تازه براي عدالت، همبستگي و رهايي از نظمي ناعادلانه است.