تايوان در روز انتخابات
شانس اول با يك «زن» است
تايواني‌ها در حالي كه به پاي صندوق راي مي‌روند تا رييس جمهور جديد براي تايپه انتخاب كنند، مي‌گويند به افق جديد چشم دوخته‌اند و همين وعده‌ها، اميدهاي «ستاي اينگ ون» را براي تبديل شدن به بانوي اول تايوان افزايش داده است؛ چرا كه ناظران پيش‌بيني مي‌كنند مردم تايوان امروز رايي مخالف خواست «ما ئينگ جئو» طرفدار پكن به صندوق‌هاي راي مي‌اندازند و «ستاي اينگ ون» از اصلي‌ترين حزب اپوزيسيون مخالف چين «دموكراتيك مترقي» بيشترين شانس انتخاب شدن را دارد.
تايواني‌ها در حالي براي انتخاب رييس‌جمهور جديد پاي صندوق‌هاي راي مي‌روند كه از حقوق كم و هزينه‌هاي سنگين مسكن خشمگين هستند. «ما ئينگ جئو» رييس‌جمهوري فعلي تايوان هشت سال پيش با وعده رفاه بيشتر از طريق روابط گرم‌تر با پكن به قدرت رسيد اما اكنون راي‌دهندگان تايواني نسبت به اين مساله كه سودهاي اقتصادي روابط دو دولت تايوان و چين هرگز به مردم معمولي اين كشور سودي نرسانده اعتراض دارند.
در همين حال منتقدان دولت مي‌گويند قراردادهاي تجاري و قراردادهاي مربوط به توريسم در دوران دولت وي اين نگراني را به وجود آورده است كه استقلال اين كشور با وابستگي اقتصادي در خطر است. و اين نگراني براي راي‌دهندگان توجه به استقلال و عدم وابستگي را بيش از پيش به يكي از معيارهاي انتخاب رييس‌جمهور تبديل كرده است. خبرگزاري فرانسه گزارش مي‌دهد كه انتظار مي‌رود با توجه به اهميت بحث استقلال در انتخابات اين دوره، نتيجه احتمالا مطلوب چين نباشد. بسياري از تايواني‌ها به دليل فشارهاي اقتصادي ناشي از عدم تحقق وعده‌هاي رييس‌جمهوري پيشين اكنون به نظر مي‌رسد كه به فردي نه چندان مورد اعتماد پكن روي خواهند آورد. نظرسنجي‌هاي قبل از انتخابات نشان مي‌دهد، حزب دموكراتيك كه در شعارهاي خود نزديك شدن تايپه به پكن را هدف قرار داده از شرايط بهتري برخوردار است. در اين نظرسنجي‌ها «ستاي اينگ ون» از حزب دموكراتيك نسبت به «اريك چو»، نامزد رقيب از حزب حاكم «كومين تانگ» راي بيشتري كسب كرده است.
از زماني كه مايينگ جئو در سال 2008 ميلادي زمام امور كشور را به دست گرفت، بيش از 20 توافقنامه با چين امضا شده و صنعت گردشگري تايوان زير سايه يك تجديد روابط هشت ساله با پكن رونق يافته است اما بسياري از راي‌دهندگان احساس مي‌كنند روابط گرم‌تر و بهتر بيشتر به نفع مشاغل و تجارت‌هاي بزرگ بوده تا مردم عادي. اين موضوع در سال‌هاي اخير بارها موجب خشم مردم طبقه متوسط تايوان شده است.
معترضان تحت رهبري دانشجويان در سال 2014 ميلادي براي مخالفت با يك توافق تجاري با چين پارلمان را اشغال كرده و دولت را مجبور كردند تا اين توافق را كنار بگذارد. اما تنها نسل جوان‌تر تايوان نيست كه خستگي و نااميدي خود را نسبت به اين وضع زندگي ابراز مي‌كند. كاسبان تايواني در گزارش‌ها گفته‌اند «هر كسي را مي‌بينند از وضع بد اقتصادي‌اش شكايت مي‌كند. كسب و كار كساد است و آنهايي كه خواستار آينده‌اي بهتر براي تايوان هستند، حزب حاكم را تغيير خواهند داد. » بر اساس آمارها، سه برابر ميانگين‌هايي كه دولت ارايه مي‌كند در اين كشور بين جوانان 20 تا 24 ساله بيكاري وجود دارد يعني حدود 12 درصد.
گفته مي‌شود بخش مهم تكنولوژي تايوان نيز با كاهش تقاضا رو به رو است به ويژه آنكه چين قصد دارد صنعت تكنولوژي خود را در تايوان ايجاد كند. در تايوان مشكلات ديگري از جمله هزينه سنگين مسكن، جمعيت سالخورده و كاهش نرخ زاد و ولد وجود دارد كه بايد حل شوند.
يك موسسه تحقيقات اقتصادي تايوان گزارش مي‌دهد در چهار سال گذشته رشد توليد ناخالص داخلي تايوان به طور ميانگين سالانه 3/2 درصد بوده اما ميانگين درآمد مردم حداكثر يك درصد رشد داشته است. منفعت و مزاياي رشد اقتصادي ميان مردم عادي تقسيم نشده است. بر اساس اين تحقيقات، رويكرد محدودكننده در مقابل سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي يكي از عامل‌هاي مهم در كساد اقتصادي تايوان است. دولت تايوان بايد لغو محدوديت‌ها بر سرمايه‌گذاري كمپاني‌هاي خارجي و منطقه‌اي را در اولويت خود قرار دهد.
در اين ميان حزب دموكراتيك متعهد شده است اقتصاد را كه به‌شدت به چين وابسته است، تغيير دهد. اما نامزد حزب حاكم متعهد شد كه تجار تايوان مي‌توانند با وجود كاهش روابط اقتصادي با چين به سود بردن از روابط‌شان با پكن ادامه دهند.
اما «تساي اينگ ون» در حالي شانس اول رياست‌جمهوري تايوان است كه تابستان گذشته اعتراض پكن را برانگيخت و چين به اين رهبر استقلال‌طلبان جزيره تايوان هشدار داد كه، دست از فعاليت‌هاي تبليغاتي با هدف استقلال اين جزيره از سرزمين اصلي بردارد.
گفتني است حزب دموكراتيك ترقي‌خواه (استقلال‌طلب) جزيره تايوان پس از شكست در انتخابات رياست‌جمهوري اين جزيره در مارس 2008 ميلادي ديگر نتوانست سياست استقلال‌طلبي خود را پيش ببرد. از 2008 به اين‌سو، حزب كومين تانگ (همبستگي ملي) قدرت را در تايوان به دست گرفت.
در اين ميان تايوان به طور جدي از مسائل مورد مناقشه امريكا و چين به حساب مي‌آيد. جزيره تايوان هميشه از حمايت امريكا برخوردار بوده و حمايت‌هاي تسليحاتي امريكا از تايوان مانع از افزايش قدرت ژئوپولتيكي چين شده است.