معلمان نمونه غيررقابتي غيرانگيزشي

فلسفه انتخاب فعالان هر مجموعه ايجاد رقابت مثبت و افزايش انگيزش در آن مجموعه است. در رويكرد مديريتي ارتقاي عملكرد يك مجموعه، مديران عملكرد افراد را مورد ارزيابي قرار مي‌دهند تا با تشويق كساني كه عملكرد مثبتي دارند ديگران را نيز تشويق كنند تا با الگوبرداري از افراد موفق سطح عملكرد دستگاه، سازمان يا نهاد مربوطه را ارتقا دهند.به عبارتي يكي از الزامات مديريت منابع انساني تلاش براي ارتقاي سطح عملكرد كاركنان يك مجموعه است. در اين راستا ضمن افزايش دانش و مهارت افراد در فرآيند ضمن خدمت با توجه به تفاوت‌هاي عملكردي در راستاي تحقق اهداف سازماني كاركنان فعال در قالب شاخص‌هاي حرفه‌اي، متكي بر بهبود سازماني انتخاب مي‌شوند و مورد تقدير و تشويق قرار مي‌گيرند.حال اگر اين انتخاب مبتني بر شاخص‌هاي حرفه‌اي نباشد و براساس روابط و ارزش‌هاي غيرسازماني و شاخص‌هاي غيرمرتبط صورت گيرد بي‌ترديد كاركنان آن مجموعه به جاي آنكه در مسير بهبود عملكرد حرفه‌اي خود تلاش كنند براي بهره‌مندي از مزاياي منتخب شدن به دنبال تظاهر به عملكردي خواهند بود كه منجر به انتخاب آنها مي‌شود. متاسفانه انتخاب معلمان نمونه نشان داده است كه نتوانسته رقابت و انگيزه لازم را ميان معلمان ايجاد كند تا با افزاش دانش و مهارت حرفه‌اي خويش در راستاي ايفاي نقش واقعي معلم تلاش كنند اگر به جامعه معلمان مراجعه شود و از آنها خواسته شود شاخص‌هاي حرفه‌اي انتخاب معلم نمونه را تعيين كنند بي‌ترديد تا حد زيادي مغاير با دستورالعملي خواهد بود كه در حال حاضر معلمان نمونه براساس آن انتخاب مي‌شوند.
براي رقابتي و انگيزشي شدن انتخاب معلمان نمونه تجديدنظر در دستورالعمل مربوطه ضروري است؛ تجديدنظري كه متكي بر نظام صنفي معلمي و انتظارات دانش‌آموزان و والدين باشد. اميد است كارشناسان با احساس مسووليت و دلسوزي بيشتر به اين مهم ورود پيدا كنند و مديران و مسوولان نيز با شهامت پذيراي واقعيت‌هاي موجود باشند.