طعم فراموش شده زندگي

دهه شصتي‌ها يك ركورد ديگر را هم به نام خود ثبت كردند؛ ركورد طلاق. نسل همچنان عجيب و غريب ايراني كه اين روزها جمعيت فعال كشور را تشكيل مي‌دهند و بايد در فهرست آماري جامعه، نقش پررنگي در شيب صعود بازي كنند، نقشي متفاوت دارند و مدام آمارها را به سمت سقوط حركت مي‌دهند. تازه‌ترين آمار براي ازدواج و طلاق است و اينكه در سال 94، بالاترين آمار طلاق در كشور و ميان زوج‌هاي جوان ثبت شده. نسل سومي‌ها، همان زوج‌هاي جواني هستند كه اين آمار را به نام خود ثبت كردند و در نگاه اول، تنها نشان مي‌دهند كه نتوانستند زندگي‌هاي خانوادگي با پايه‌هايي محكم و استوار بسازند. اما وقتي به لايه‌هاي زيرين و پنهاني اين آمار نگاه مي‌كنيم، وقتي به بحران‌هاي مختلفي كه اين نسل از كودكي پشت سر گذاشتند و به اين روزها رسيدند، وقتي معضلات اين روزها را بررسي مي‌كنيم و مي‌بينيم كه بيكاري، مشكلات اقتصادي و نبود امنيت اقتصادي، بيشترين ضربه را به جمعيت جوان كشور وارد كرده، ديگر اين آمار طلاق و پيشتازي نسل سومي‌ها، عجيب و غيرواقعي به نظر نمي‌رسد. واقعيت اين است كه در هياهوي اتفاق‌هاي سياسي، در مواجهه با مشكلات اقتصادي و بحران‌هاي اجتماعي، نسل سومي‌ها شبيه سپري شدند كه بيشترين ضربه به آنها وارد مي‌شود و حالا همه اين مشكلات، خودش را در ناتواني آنها براي حفاظت از زندگي نشان مي‌دهد كه انگار سال‌هاي سال است، معني اصلي آن براي اين جوان‌هاي هميشه در بحران گم و فراموش شده.