گفت‌وگوي« اعتماد» با كسبه معترض پلاسكو در برابر ساختمان بنياد:
ورشكسته‌ايم
و سرگردان
اعتماد
چيزي نزديك به 4 ماه و 21 روز از آتش‌سوزي و تخريب ساختمان پلاسكو مي‌گذرد و اين در حالي است كه كسبه ساختمان همچنان به دنبال مطالبات‌شان مي‌دوند و به نتيجه‌اي نمي‌رسند. يك ماه قبل از سازمان بنياد مستضعفان تعدادي از مغازه‌هاي مجتمع نور را براي جايگزيني كسبه پلاسكو در نظر گرفت و تعدادي از كسبه كه مغازه‌هاي‌شان تخريب شده بود در اين ساختمان كسب و كارشان را راه انداختند. اما از همان روزهاي اول اين جايگزيني، كسبه بارها لب به اعتراض گشودند كه حتي نمي‌توانند اجاره ملك‌شان را تامين كنند چه برسد به اينكه سودي هم از فروش لباس در اين پاساژ عايدشان شود. پيگيري‌هاي كسبه ادامه داشت تا اينكه ديروز ساعت 12 ظهر كسبه ساختمان فروريخته مقابل ساختمان بنياد مستضعفان تجمع كردند تا بار ديگر مطالبات‌شان را به گوش مسوولان برسانند. آنها در بنرهايي كه همراه خود مقابل ساختمان به نمايش گذاشتند هم خواستار بازگشايي 286 پلاك اين ساختمان شدند و هم خواستار مقاوم‌سازي ساختمان براي ساخت و ساز مغازه‌هاي تخريب شده شدند. مدتي از شروع تجمع گذشته بود كه اعضاي 7 نفره هيات امناي پلاسكو براي انجام مذاكرات به داخل ساختمان بنياد فراخوانده شدند (5 نفر از اعضا مغازه‌هاي‌شان تخريب شده و 2 نفر مغازه‌هاي‌شان در بخش سالم ساختمان است) و در انتهاي مذاكرات قرار شد تا يك هفته ديگر تكليف ساختمان معلوم شود. سعيدي، يكي از اعضاي هيات امناي پلاسكو در گفت‌وگو با «اعتماد» مي‌گويد: «چند روز بعد از تخريب پلاسكو به ما گفتند بايد همگي به ساختمان نور برويم اما آنجا هيچ اميدي به بهبود براي رونق اقتصادي ندارد. تمام پول‌هايي كه داشتيم را هزينه كرديم تا بلكه بتوانيم نور را هم مثل پلاسكو سرپا كنيم. اما آنجا ساختمان اداري است و هيچ پتانسيلي براي تبديل شدن به ساختماني تجاري مانند پلاسكو را ندارد. حالا همگي سردرگريبان و آواره مانده‌ايم. ما حتي پيشنهاد كرديم كسبه‌اي كه مغازه‌هاي‌شان تخريب شده هم در كنار ما جنس‌هاي‌شان را بگذارند و كارشان را انجام دهند.» او درباره مراحل اداري كه براي پيگيري پرونده پلاسكو انجام داده‌اند نيز مي‌گويد: «به بنياد مي‌رويم به ما مي‌گويند دادستاني اجازه مقاوم‌سازي ساختمان را نمي‌دهد، دادستاني كه مي‌رويم مي‌گويند مشكل شهرداري است كه آنجا نيوجرسي گذاشته. شهرداري مي‌رويم، مي‌گويند اين دستور دادستاني است. اگر دادستاني دستور بدهد ما نيوجرسي را برمي‌داريم و راه را باز مي‌كنيم. در اين مدت تمام جنس‌هاي ما را در مغازه‌هاي‌مان دزديده‌اند.» او در پاسخ به اين سوال كه چرا جنس‌هاي‌تان را از داخل پاساژ تخليه نكرديد، مي‌گويد: «ما اين كار را انجام نداديم چون اگر آنجا را تخليه مي‌كرديم همين را هم از دست‌مان مي‌گرفتند و ديگر به حق‌مان نمي‌رسيديم. اگر بنياد به ما يك تعهد يا نامه بدهد كه ساختمان را مقاوم‌سازي كرده و بعد خواهد ساخت ما اجناس‌مان را برمي‌داريم و ساختمان را تخليه مي‌كنيم.»
يكي ديگر از اعضاي هيات امنا كه نمي‌خواست نامش فاش شود نيز به «اعتماد» گفت: «معاون عمراني رييس بنياد با ما تماس گرفت و گفت بنياد قصد تخريب آن 5 طبقه را ندارد و اگر دادستاني همين حالا يك نامه به ما بدهد ساختمان را به شما تحويل مي‌دهيم. دو ساعت از اين وعده نگذشته بود كه دوباره خبر دادند به هيچ‌وجه ساختمان را به ما تحويل نخواهند داد. چند روز پيش همراه با كسبه قديمي به ساختمان رفته بوديم و يكي يكي ليست اموالي كه از داخل ساختمان سرقت شده بود را براي نيروي انتظامي يادداشت كرديم. كلانتري آمد و گفت شخصي كه اينجا نيوجرسي گذاشته و آن را بسته بايد تامين امنيت اينجا را انجام بدهد. شهرداري مي‌رويم به ما مي‌گويد كلانتري بايد امنيت آنجا را تامين كند. اين طور است كه نمي‌دانيم بايد چه كار كنيم. براي پيگيري ادامه كار به شهرداري رفتيم هيچ جواب روشني نگرفتيم. ما را مدام از نظام مهندسي به شهرداري ناحيه و بالعكس ارجاع دادند و در نهايت هم هيچ اتفاقي نيفتاد. يك هفته پيش قرار بود شهرداري جواب اين نامه را به دادستاني بدهد تا بنياد دستور مقاوم‌سازي ساختمان پلاسكو را بدهد. اما هنوز هيچ خبري نشده است. فكس كردن يك نامه براي دادستاني مگر چقدر طول مي‌كشد كه اينقدر ما را معطل نگه داشته‌اند. هر روز به دادستاني مي‌رويم و به ما مي‌گويند هنوز چيزي به ما گزارش نداده‌اند. ديروز نزديك به دو ساعت داخل شهرداري نشسته بوديم تا كپي اين نامه را به ما بدهند. اين برخوردها را با ما مي‌كنند و در آخر هم مي‌گويند ما به اين كمك كرده‌ايم. بهشان وام داده‌ايم. راديو و تلويزيون پر از گزارش‌هايي است كه نشان‌دهنده حمايت از ما است. اما دريغ از اندكي پيگيري. حتي به ما وام هم نداده‌اند چون وام دادن را منوط به اين كرده‌اند كه ما قرارداد امضا شده‌مان را با نور را براي‌شان ببريم. در ساختمان نور ما بايد هر ماه دو تا سه ميليون بدهيم در حالي كه هيچ فروشي هم نداريم. نكته ديگر اينكه من و دوپسرم 17 سال است كه در پلاسكو با هم كار مي‌كنيم و در تمام اين سال‌ها حق بيمه پرداخت كرده‌ايم اما از وقتي كه بيكار شده‌ايم يك ريال هم به بچه‌هاي من بيمه بيكاري نداده‌اند. اين در حالي است كه خيلي از كسبه با هم نسبت خانوادگي يا فاميلي داشتند.» صحبت‌هاي كسبه پلاسكو در حالي است كه تعدادي از آنها به علت ورشكستگي مجبور شده‌اند با ماشين‌هاي‌شان در خيابان‌هاي تهران مسافركشي كنند. حال بايد منتظر مذاكراتي نشست كه شايد نتيجه‌اش تا يك هفته ديگر مشخص شود.