از ديدن اين نمايش پشيمان نميشويد!
مرضيه برومند
از قول من همه را به تماشاي نمايش «پرواز شماره 745» كار مرجان پورغلامحسين دعوت كنيد. مطمئنم تماشاگراني كه به ديدن اين نمايش ميروند، آن را دوست خواهند داشت و از ديدن آن پشيمان نخواهند شد چراكه اين نمايش ما را ميبرد به روزهاي گذشته، به روزهايي كه تازه انقلاب را پشت سر گذاشته بوديم و درگير جنگ بوديم و شايد همين سفر به گذشته به ما يادآوري كند كه آن روزها چقدر به يكديگر نزديك بوديم و مثل امروز اين اندازه از هم گسيخته نبوديم.
نمايش «پرواز شماره 745» نوشته و كار مرجان پورغلامحسين يكي از آثاري بود كه سال گذشته در شانزدهمين جشنواره تئاتر عروسكي تهران مبارك روي صحنه رفت. سال گذشته چند نمايش جدي در جشنواره تئاتر عروسكي داشتيم و اين نمايش نيز يكي از همين آثار بود كه با ابزاري بسيار ساده روي صحنه رفت اما از نظر تصويري فوقالعاده بود و به نوعي به سينما نزديك شده بود و با بهرهگيري از يك داستان ساده و صميمانه، نمايشي بسيار تاثيرگذار را روي صحنه ديديم. نمايشي كه متن زيباي آن ما را به اوايل انقلاب و جنگ برد؛ آن فضا، آن كوچههاي قديمي و آن روابط انساني و اينگونه است كه با ديدن اين نمايش ناگهان پرت ميشويم به آن دوران. اين نمايش در عين اينكه اثري ساده است، اما مفهوم انساني بسيار بزرگي را القا ميكند.
گروههاي نمايش عروسكي تقريبا از پشتيباني زيادي برخوردار نيستند و تنها از حمايتهاي اندك مركز هنرهاي نمايشي بهرهمند هستند. به همين دليل فرصت و امكان چنداني براي تبليغات و اطلاعرساني نمايشهاي خود ندارند. اما همه كساني كه نمايش «پرواز شماره 745» را ديدهاند، تحت تاثير آن قرار گرفتهاند. براي افتتاحيه اين نمايش تعدادي از بانوان سينما و تئاتر مانند رخشان بني اعتماد، مهتاب كرامتي، آزاده پورمختار، احترام برومند و... را دعوت كرديم. بايد بگويم كه همه آنان با ديدن نمايش بسيار منقلب شدند و از من تشكر كردند كه به تماشاي اين اثر دعوتشان كردهام و خوشبختانه روسفيد شدم.
به هر حال تئاتر نيازمند حمايت است و در كنار حمايت دولت، به حمايت مردمي نيز نياز دارد. به ويژه تئاتري كه موضوعش مردم است و مرتبط به سرگذشت انسان. چنين نمايشي متعلق به مردم است و اميدوارم مردم نيز به اينگونه آثار توجه كنند و چنين نمايشهايي را در سبد فرهنگي خود بگذارند.
اين روزها سالنهاي تئاتر زيادي در گوشه گوشه تهران راهاندازي و فعال شده است اما اين سالنها عموما ميزبان ستارگان شناخته شده هستند. البته اين سالنها كه همه خصوصي هستند، نيز مخارج بالايي دارند و حق هم دارند كه در انديشه تامين هزينههاي سالن خود باشند ولي همين وضعيت سبب شده كه مردم بيشتر از نمايشهايي استقبال كنند كه عموما در چنين سالنهايي به صحنه ميروند و بازيگران معروفي دارند ولي اين الزاما رويه درستي نيست و بايد به تماشاي نمايشهاي ديگر هم رفت، نمايشهايي كه گروههاي تئاتري آنها را خلق و اجرا ميكنند و لزوما بازيگر چهرهاي هم ندارند. بايد به ديدن نمايشهايي هم رفت كه بازيگرانشان هنوز اسم و رسمي به هم نزدهاند اما آثار خوبي را به صحنه ميبرند. همين هادي حجازيفر كه اين روزها در سينما بازيگر مشهوري شده است، در سالهاي گذشته نمايشهاي عروسكي درخشاني را اجرا كرده است و مطمئنا اگر دوباره يك نمايش تازه روي صحنه بياورد، حتما تماشاگران به تماشاي تئاتر او ميآيند ولي خوب است اين استقبال فقط از آثار هنرمندان شناخته شده نباشد.
نمايش «پرواز شماره 745» نوشته و كار مرجان پورغلامحسين است. اين نمايش كه متن آن بر اساس طرحي از هادي حجازيفر نوشته شده، بعد از اجرا در جشنواره تئاتر عروسكي تهران مبارك به دليل نگاه انساني به جنگ، مورد تقدير قرار گرفت و پس از آن در جشنواره تئاتر فجر نيز روي صحنه رفت و در اين جشنواره نيز مورد توجه قرار گرفت. بعد از اجرا در دو جشنواره داخلي، اين اثر نمايشي در هلند روي صحنه رفت و در اين كشور به دليل نگاه ضد جنگ خود مورد توجه قرار گرفت. نمايش «پرواز شماره 745» كه با حضور همزمان بازيگر و عروسك اجرا ميشود، هر شب راس ساعت 19:30 در تالار «سايه» مجموعه تئاتر شهر روي صحنه ميرود و مدت زمان اجراي آن 40 دقيقه است.