30 شماره آخر
با تو نقشي كه در تصور ماست به زبان قلم نيايد راست حاجت ما تويي چرا كه ز دوست حاجتي به ز دوست نتوان خواست فتنه بنشان و يك زمان بنشين كه قيامت ز قامتت برخاست خواجوي كرماني