توييتر و سياستمداران
محمد علي ابطحي
رفتار سياستمداران ايراني با توييتر خيلي طنزآميز شده است. توييتردر سراسر دنيا شبكه نخبه‌گرايي است. با توجه به محدوديت ۲۸۰كاراكتري‌اش معمولا سياستمداراني كه مي‌خواهند پيامي را منتقل كنند، از اين شبكه اجتماعي استفاده مي‌كنند.طبعا اهالي ادبيات كه حروف فراوان و رقص كلمات وموزون بودن جملات براي‌شان مهم است از ساير شبكه‌هاي اجتماعي استفاده مي‌كنند. واقعيت اين است كه بُرد سياستمدار در مبهم حرف زدن واستفاده از جملات كوتاه و چند پهلو است، به همين دليل توييتر راه دست اهالي سياست است. كمتر كسي از سياستمداران نامدار دنيا هست كه توييت نكند. مغز‌خواري به جاي پوسته‌خواري، سياست اين شبكه اجتماعي بوده است.
در سپهر سياست ايران هم از دفتر رهبري انقلاب تاجمعي از وزرا و مراجع تقليد و نمايندگان مجلس و شوراي نگهبان و رييس‌جمهور و ديگران در توييتر فعال هستند. اين بهترين اتفاق براي مسوولان ايراني است. مسوولان ايران در ميان كشورهاي جهان به دو دليل بيشتر از ديگران به توييت كردن احتياج دارند. يكي به خاطر اينكه حرف‌هاي متفاوت دارند و دنيا دوست دارد از نظرات مسوولان ايراني آگاه شود و دليل دوم اينكه عليه ايران وسياست‌هايش در سطح جهاني هميشه توييت خلق مي‌شود و اتهام‌ها يا انتقاد‌هاي فراواني عليه مسوولان ايراني طرح مي‌شود. طبيعي است كه اينها به پاسخ يا تكذيب يا توضيح نياز دارد كه همه اينها در توييتر سريع‌تر به گوش مخاطبان سياسي مي‌رسد. از سوي ديگر ايرانيان توييتري هم فراوانند؛ خيلي از آنها هم سياسي‌نويس هستند و در اين ميان از هر طيفي نمايندگان زيادي ديده مي‌شود از برانداز دو‌آتشه گرفته تا هواداران دو آتشه جمهوري اسلامي. بر اساس تجربه از كامنت‌هاي اتوبوسي پاي بعضي از نوشته‌هاي سياسي خودم و ساير دوستان همفكر، مي‌فهمم كه احتمالا ارتش سايبري هم در محيط توييتر فعاليت زيادي دارند. سران اپوزوسيون ايراني سلطنت‌طلب و مجاهد و چپ و راست و... همه در تويييتر مطلب مي‌نويسند. در ميان اين همه توليد محتواي توييتري ودر ميان انبوه اين مسوولان و سياستمداران - تنها رهبر انقلاب در توييتر انگليسي ۵۳۱ هزار فالور و ۹۳۸۱ توييت و در توييتر فارسي بيش از ۱۷۰ هزار فالور و ۲۰۱۳ توييت دارند. وزير ارتباطات در توييتي از اينكه ۶ وزير نامه رسمي داده‌اند كه شوراي عالي فضاي مجازي توييتر را رفع فيلتر كند و هنوز اين موضوع با مخالفت روبه‌رو شده است گلايه مي‌كند.
واقعيت جاري نشان مي‌دهد كه فيلتر بودن يا نبودن توييتر تاثيري در حضور مسوولان از جريانات مختلف و در سطوح متفاوت ندارد. اما مسوولاني كه بر ممنوعيت و فيلترينگ اصرار دارند واقعا به عادي كردن جرم كمك مي‌كنند. چنان‌چه مشهود است دستگاه قضايي اصرار بيشتري به فيلتر بودن دارد.در حالي كه يكي از وظايف اصلي دستگاه قضايي اين است كه حتي‌المقدور زمينه جرم را كم كند. عادي شدن جرم و فراگير بودن آن قبل از همه، كار دستگاه قضايي را دشوار مي‌كند.حتي اگر توييتر يا ساير شبكه‌هاي اجتماعي وابستگي كامل به امريكا و دشمنان ايران داشته باشند، استفاده از ظرفيتي كه مخالفان فراهم مي‌كنند براي مسوولان ايراني كه حرف‌هاي خودشان را مي‌زنند، قابل توجه است. يقينا وظيفه حكومت است كه زمينه‌اي بسازد تا قانون‌شكني قبيح بماند. طبق يك ضرب‌المثل ايراني، توييتر در شرايط فعلي از آنها است كه اسمش را نبايد آورد ولي خودش آماده وحاضر است و همه از آن استفاده مي‌كنند. ضمن اينكه اين نكته را نيز نبايد فراموش كرد كه هيچكس نمي‌تواند با ۲۸۰ كاراكتر نظام را تضعيف كند يا دين مردم را به خطر بيندازد.