يك قوت و دو ضعف استاني شدن انتخابات

طرح استاني شدن انتخابات با شكلي كه هم‌اكنون مطرح شده است، هم داراي فوايد و محسناتي است و هم معايبي دارد كه نمي‌توان آنها را ناديده گرفت. به عبارتي چيزي كه به عنوان استاني شدن انتخابات تاكنون مطرح شده است، هنوز نتوانسته تبديل به يك پيشنهاد كم نقص و بدون حاشيه شود. از فوايد اين طرح اين است كه نمايندگان پس از انتخاب شدن وكالت عده بيشتري از مردم را بر عهده خواهند گرفت و به همين دليل موضوعات كلان‌تر در دستور كار مجلس قرار مي‌گيرد. به اين معنا كه منافع كلي قرباني منافع جزيي نخواهند شد. اما همين موضوع هم مي‌تواند در شرايطي به نقطه ضعف طرح تبديل شود و امكان ارتباطات نزديك بين وكلا ي مجلس و مردم را محدود سازد. به هر تقدير در ساختار سياسي ايران دو گروه از مسوولان هستند كه ارتباط بي‌واسطه‌تري با مردم دارند؛ ائمه جمعه و نمايندگان. حذف يا محدود ساختن ارتباط يكي از اين گروه‌ها با مردم مي‌تواند تاثيرات منفي در كاناليزه شدن مطالبات عمومي در سطح حاكميت داشته باشد. از يك زاويه ديگر هر چند در توجيه اين طرح بر پررنگ شدن نقش احزاب تاكيد مي‌شود اما همه مي‌دانيم كه فضاي سياسي ما خالي از هر گونه حزب فراگيري است. در خلأ اين احزاب با استاني شدن انتخابات دست لابي‌هاي ثروت براي دخالت در تعيين تركيب مجلس هم به‌شدت باز خواهد شد.