پاسخي به ادعاهاي محمدرضا زائري
عليرضا بروجردي
آقاي محمدرضا زائري، با انتشار پستي در صفحه اينستاگرام خود، به ادعاهاي گذشته خويش مبني بر تعرض به تكريم مضجع و مرقد مطهر حضرت امام‌خميني (سلام‌الله عليه)؛ جو ملتهبي در فضاي مجازي پديد آورد كه بايد به حواشي آن نگاهي دقيق داشت. ظاهرا فرد مدعي حتي در قبرستان‌هاي عادي به تابلوي زيارتنامه عمومي اهل قبور بر نخورده است كه زيارتنامه را به عنوان يك متن اصيل ديني و ثابت شده براي معصومين و معصوم‌زادگان تلقي مي‌كند. حتي اين نكته نيز مغفول مانده است كه در زيارتنامه‌هاي ثبت شده در جوامع روايي، به دو گونه (مأثوره) و (غيرمأثوره) برمي‌خوريم كه متون زيارتنامه‌هاي ائمه اطهار (ع) و برخي از شخصيت‌هاي الهي نظير قمر بني‌هاشم(ع) و حضرت فاطمه معصومه(س) به عنوان (مأثوره) از ناحيه مقدسه امامان معصوم و زيارتنامه‌هايي نظير زيارت حضرت زينب(س) و زيارت حضرت عبدالعظيم(ع) (غيرمأثوره) و تدوين عالمان دين و محدثان شيعه است.
حال بايد از آقاي زائري پرسيد در مسافرت‌هاي داخلي و خارجي به بقاع متبركه فراواني كه براي علما و محدثان شيعه ساخته شده بر نخورده و متون زيارتنامه‌هايي كه براي آنها نوشته شده را نديده است؟ آيا عالماني نظير شيخ صدوق (در ري)، شيخ مفيد (در كاظمين)، علي بن بابويه قمي (در قم)، شيخ كليني (در بغداد)، علامه مجلسي (در اصفهان)، شيخ طبرسي (در مشهد)، شيخ طوسي (در نجف اشرف)، شيخ الطائفه (ابن شهر آشوب) (در حلب)، ناصر كبير (در آمل) و بسياري از ديگر عالمان و محدثان شيعه داراي مقبره و بقعه نيستند و مومنين به زيارت مقابر شريف آنان نمي‌روند؟ آيا آنها امام يا امامزاده بودند؟ آيا زائران اين بقاع متبركه، جلوي ضريح آنان دست بر سينه احترام نمي‌كنند و آنان را زيارت نمي‌نمايند؟!
آيا جناب زائري، ساختن ضريح و مقبره بر قبور تمام اين علماء و محدثان را نيز (خطايي راهبردي)، (مصيبتي پياپي در عرصه فرهنگ عمومي) و (فاجعه‌اي بزرگ) مي‌داند يا تنها مضجع شريف بزرگ احياگر دين در قرن معاصر، فقيه، فيلسوف، عارف و عالم روشن‌ضميري چون حضرت امام خميني (سلام‌الله عليه) كه به تعبير مرجع عاليقدر و حكيم متأله، حضرت آيت‌الله العظمي جوادي آملي (مدظله العالي): «الان كاملا در كنار مزار امام و مرقد امام مي‌گوييم «أشهد أنّك قد أقمت الصلاه و آتيت الزكاه و أمرت بالمعروف و نهيت عن المنكر و أقمت الحج» حج را او اقامه كرد. مگر در حج سخن از برائت از مشركين بود، مگر «مرگ بر امريكا» در كنار گوشِ مزدوران امريكا مقدور بود اين را امام زنده كرد، حج را اقامه كرد. (درس خارج تفسير قرآن- 22/02/1388)» را شايسته تكريم و عرض ارادت مومنين نمي‌داند؟!
مرحوم ميرداماد در القبسات (صفحه 456) از المطالب العاليه من العلم الالهي (جلد 7/ صفحه 131) اثر فخررازي نقل مي‌كند: شاگردان ارسطو براي حل مسائل پيچيده علمي در كنار قبر ارسطو مباحثه مي‌كردند و مطالب براي‌شان حل مي‌شد.
اين واقعيتي است كه قبور بزرگان علم و عمل، اثرات فراوان علمي، معنوي و مانند آن را دارد كه قابل كتمان نيست و ابدا اين تكريم و عنايت، در تعارض با مقام برين حضرات انبياء و اولياء (عليهم‌السلام) نبوده، بلكه در عرض و دنباله توسل به ذوات قدسي انسان‌هاي كامل معصوم است. اگر عالمان دين، وارثان انبياء هستند؛ تكريم آنان در دوران حيات و پس از عروج به ملكوت اعلي دنباله تكريم انبياء و معصومين(ع) است نه در تقابل و تضاد با آن.