فولاد مباركه
به زور كه
پول نداده!
محمد مهاجري
با اينكه برخي اشخاص معدود، ادعاهاي هيات تحقيق و تفحص فولاد مباركه دريافت وجوهي (قانوني يا غيرقانوني) را تكذيب كرده يا درباره آن توضيح دادهاند، همچنان رقمهاي درشتي كه تحت عنوان «مسووليت اجتماعي» به برخي نهادها و سازمانها پرداخت شده تكذيب نشده و درباره آن هيچ شفافيتي صورت نگرفته است. در گزارش هيات تحقيق و تفحص، در زيرعنوان «كمك و هديه به نهادها و سازمانهاي داراي ممنوعيت دريافت هديه و كمك» رقمهايي ذكر شده كه عجيب به نظر ميرسد. مثلا صداوسيماي اصفهان 272ميليون و 500هزار تومان بابت كرونا دريافت داشته كه شايد قابل توجيه باشد؛ اما پرداخت يك ميليارد تومان به مصلاي اردستان، آن هم از بودجه كرونا چه محلي از اعراب دارد؟ يا مثلا پرداخت 154ميليون تومان كارت هديه به مديركل و كارشناسان گمرك يا 25ميليون تومان به اداره كل امور مالياتي تحت عنوان هديه يا پرداخت به مديران صمت، جهاد و تعاون و... به چه دليلي صورت گرفته و گيرندگان وجوه در پاسخ به چنين لطفي، چه اقدامي براي فولاد مباركه انجام دادهاند؟ يا مثلا پرداخت يك ميليارد و 400ميليون تومان به دفاتر ائمه جمعه و جماعات و ستاد اقامه نماز و پرداخت 950ميليون تومان به حوزه علميه، بنياد غدير و ستاد نماز جمعه چه محملي داشته است؟ فرض آن است كه دريافتكنندگان اين مبالغ، حتي يك ريال آن را نه به مصرف شخصي رساندهاند و نه حيف و ميل شده است. اما حتي با اين فرض نيز نميتوان اقدام صورت گرفته را قابل قبول دانست. اگر قرار است فولاد مباركه (يا شركتهاي بزرگ ديگر كه به احتمال قوي چنين پرداختهايي دارند) به برخي مراكز كمك كنند، چرا اين كار به صورت متمركز توسط دولت انجام نشود؟ اگر شركت بزرگي مثل فولاد، اين مقدار پول دارد كه ميتواند به اين و آن پرداخت كند...
چرا دولت همين ارقام را تحت عنوان ماليات دريافت نميكند تا پس از واريز آن به خزانه به مصارف واقعي برساند؟
فرض كنيم اين حرف كه فولاد مباركه اين مبالغ را بدون درخواست به گيرندگان پرداخت كرده درست باشد. اگر طرفهاي مقابل از دريافت آن خودداري ميكردند، فولاد مباركه به زور متوسل ميشد؟!
اينكه اگر فولاد مباركه متعلق به همه مردم است، چرا اين شركت سرريز خود را فقط خرج استان اصفهان يا پايتخت ميكند؟ مردم سيستان و بلوچستان، جنوب خراسان و مناطق محروم ديگر در آن سهم ندارند؟
پرسش مهمي كه هيات تحقيق و تفحص بايد به آن پاسخ دهد اينكه مبالغ پرداختي به سازمانهاي مختلف، چگونه هزينه شده و در اين هزينهكرد، مقررات قانوني رعايت شده است؟
٭٭٭
فولاد مباركه يك نشانگاه است براي رسيدگي به تخلفات فراوان احتمالي شركتهاي بزرگ ديگر. اين موسسات ثروتمند با پولپاشي ميتوانند آدم بخرند، ميتوانند وزير سرنگون كنند، ميتوانند نماينده مجلس خلق كنند، ميتوانند در فرآيند سياسي استانها نفوذ و دخالت كنند، ميتوانند به اهرم فشار حتي به دولت تبديل شوند و با عرض پوزش، نهادهاي ديني را به سود خود به خط كنند. اينها همه مفسده است. مفسدههايي كه برملاشدن آن در فولاد مباركه را بايد به فال نيك گرفت و نوعي نظارت ملي بر اين موسسات پرقدرت حاكم كرد. در اين راستا، بايد ساحت نهادهاي مذهبي (ائمه محترم جمعه و جماعت، حوزههاي علميه و...) از هر شائبهاي دور بماند.