بارقه اميد
كيوان ساكت
به‌طور كلي زيربناي هر جامعه‌اي بر پايه اقتصاد استوار است و بر كسي پوشيده نيست كه مسائل اقتصادي تا چه حد مي‌تواند در ارتقاي سطح فرهنگ مردم و اخلاق معنوي مردم موثر باشد. نابساماني‌هاي اقتصادي و فقر همواره در جامعه مي‌تواند تنش‌زا باشد و در اين ميان، بدون شك تحريم‌هايي كه در چند سال گذشته جامعه ايران با آن روبه‌رو بود، تاثيري منفي بر اقتصاد ايران و بالطبع در محدود كردن توانايي مردم در خريد به وجود آورد و درنتيجه باعث رواج تنش و بي‌اخلاقي‌هايي ميان مردم شد.
حالا در صورت برداشته شدن اين تحريم‌ها زير سايه يك توافق جامع، مي‌توانيم با برنامه‌ريزي صحيح و درازمدت شاهد نتايج مثبت اين اتفاق در تمامي عرصه‌هاي زندگي عمومي و همچنين «هنر»باشيم. بدون شك در شرايط اقتصادي بد و ناموجه، نخستين چيزي كه سرپرست خانوار از سبد خريد خانواده حذف مي‌كند، كالاي فرهنگي است. طبيعي است كه بسياري بر اين اعتقاد هستند كه بدون نان، آب و گوشت - يا هر مايحتاج ديگر- نمي‌توان به زندگي ادامه داد، اما استفاده نكردن از كالاي فرهنگي را مي‌توان به تعويق انداخت يا حذف كرد. اين مساله مي‌تواند يك فاجعه بزرگ معنوي در تاريخ هر كشوري باشد. اين مساله از منظري ديگر نيز قابل بررسي است، با توجه به فقدان قانون كپي‌رايت در ايران و رعايت نشدن حقوق مادي و معنوي مولف و صاحبان آثار و همچنين تاثيرات سوء‌تحريم‌ها بر زندگي اقتصادي مردم آنچه بيش از هر چيز در ابتداي امر لطمه مي‌بيند، «فرهنگ و هنر» و بعد از آن «روابط اخلاقي مردم» در ارتباط با يكديگر در جامعه است، حالا آحاد وسيع مردم و تمام ملت ايران آرزومند است كه با تدبير و روش درست هر چه زودتر شاهد برداشته شدن تحريم‌ها باشيم؛ اگرچه بايد حواس‌مان به اين مساله باشد كه برگشت به شرايط 10 سال پيش و قبل از تحريم‌ها، شايد بيش از آنچه ما تصور مي‌كنيم، زمان بخواهد؛ ولي لااقل بارقه اميدي را در ذهن و روح مردم روشن مي‌كند و آنها را اميدوار به زندگي و آرامش بيشتر خواهد كرد.